Wenkbrauwactiviteit

Hoewel goede voornemens niet helemaal mijn ding zijn - lees als: ik doe daar eigenlijk niet aan mee -, zette ik in het begin van het jaar een aantal zaken op een rijtje. Ik hou de stand niet echt bij maar als ik het zo vlug eens overloop heb ik nog steeds aandacht voor mijn regeltje, heb ik momenteel slechts twee hoopjes met een patroon erop liggen - erg flink van me #schaterlach -, liet ik heel wat patroontesten en stofvragen aan me voorbij gaan en gooide ik het resultaat van mijn tekenkunsten - kuch kuch - online. Rest me nog mijn halve trouwboek.

Het is niet dat ik die mens geen dingen wil maken, echt niet. Eerder dat die meneer Khadetjes dat gewoon niet nodig heeft. Ten Khadetjeshuize doen we niet van capsule kleerkasten, maar ik word lichtelijk wild van een kleerkast gevuld met kleren die niet of nauwelijks gedragen worden. Zelfmaak allemaal goed en wel, maar vanaf het moment dat ik het punt bereik dat er meer is dan nodig, is het gedaan met maken - gelukkig haal ik het niet tegenover de snelheid waarin de Khadetjes de lucht of ikzelf de breedte in schiet ;). Meneer Khadetjes groeit niet én hult zich zes op zeven in werkkleding, je snapt vanzelf dat hij niet zo vaak in de prijzen valt.

Rocco zorgde er echter voor dat de (ongeblogde) teller de hoogte in ging; ik vinkte dit jaar al twee broeken af en broedde voor de zomer op wat anders... "dingens-zonder-mouwen". Foeilelijk, maar getolereerd in tijden van 35°+. Gierigaards - allé, dat nu misschien ook niet, maar we hebben beide een hekel aan winkelen én doen wat dat betreft niet echt mee aan online dingens - als we zijn, liggen er twee zo'n dingen in de kast. Beide nog van voor ik hem leerde kennen - wellicht snap je nu het "getolereerd" #schaterlach. Tot zover de schone schijn dat we min of meer met onze tijd meegaan ;).

Ik voerde een typische mevrouw-Khadetjes-actie uit; ik murmelde iets van "dan doe ik dat zo en zo" - kwestie van mezelf in te dekken; de aankondiging wàs er - en trok naar de voorraad tricot. Die is niet zo groot, dus dat was snel gepiept. Enige kanshebber was een stof die ik ooit met meneer Khadetjes in het achterhoofd kocht, maar waar ik de schaar voor zoonlief in zette. Mits extreem gierig knippen kreeg ik daar nét een voor- en achterpand uit. Check! Ik plande stiekem meerdere exemplaren en vond in de plaatselijke stoffenwinkel - de ene aan de helft van de prijs, de andere aan nog minder ;) - twee stofjes waar ik onmiddellijk fan van was maar die thuis op wenkbrauwenactiviteit onthaald werden. Ik trok me er niet zoveel van aan, meneer Khadetjes is een ongelooflijke brave mens - dragen doet hij dat toch - én hij kan niet 'door de lap stof heen kijken', wat hij eerst foeilelijk vindt wordt mooi eens het verwerkt is.

Restte me nog het patroon; daar zwieberde ik wat heen en weer tussen ik-neem-het-patroon-van-dat-mottige-exemplaar-over, een Billie-zonder-mouwen en een patroon dat ik nog niet kende. Uit pure luiheid werd het de laatste optie. Printen en knippen.

M  A  A  T  |  Meneer Khadetjes is van de lang-en-smalle soort. Ik lig altijd strike - ik ben dan ook een behoorlijk gemeen mens - als ik zijn maten opneem - ik heb die wel in mijn notaboekje staan, maar ze zeggen altijd dat meten weten is en los daarvan heeft die mens geweldig veel kietels en is dat maat opnemen gewoon geweldig leutig. Ik kwam uit op maat S, gecombineerd met maat M in de taille. Ik controleerde dat met een van die exemplaren uit de kast en zette zonder verder nadenken de schaar in de stof. Soms is het leven aan de durvers.

M  A  A  K  P  R  O  C  E  S  |  Ik vermoed dat ik een beetje een moeilijk geval ben, want het patroon was toch niet helemaal mijn ding - zijn ze zo vriendelijk dat gratis aan te bieden, kom ik weer wat moeilijk doen ;). Ik vond het wat breed vallen op de schouders, dus dat versmalde ik aanzienlijk en het armsgat vond ik ronduit lelijk - veel te diep, écht niet mijn ding, dat werd een flink stuk omhoog gehaald.

Ik startte met het blauwe (rest) exemplaar. Ik kreeg alles nipt uit de stof, zelfs de hals- en armboorden uit dezelfde stof. Met veel enthousiasme zette ik die eraan, stikken met een tricotsteek, randen locken - ja, ik wéét dat je dat in 1 stap kunt maar zelf hou ik in dit geval van dubbel werk - en daarna doorstikken met een tweelingstiksel. Mooi afgewerkt dus. Maar er knaagde iets, ik vond het precies al lubberen, flink stomen loste het niet op en bij een pasbeurt was het akelig duidelijk; niet goed. Ik zwierelde het boelte aan de kant en liet het een week liggen, ondertussen maakte ik de andere exemplaren waarbij ik alle boorden flink inkortte - mocht je het patroon ook gebruiken; een gewaarschuwd mens is er twee waard en zo ;). Ik foeterde nog wat verder maar hé, meneer Khadetjes was enthousiast en het stofje waarbij de wenkbrauwen het hoogst de lucht in gingen, werd het meest gedragen. Ik kon enkel dat fotograferen, mijn vriendelijke verzoek om de andere twee te vereeuwigen werd onthaald op - hoe kan het ook anders - wenkbrauwactiviteit.

Stof in 2018: 15 in  -  89 uit  (25 gekocht&verwerkt - 10 verkocht - 3 gekregen)  - #1in5uit