Waar het hart van vol is

Met al dat ufo geweld - en ik geef toe, links en rechts ook een goestingske - zou  je al bijna vergeten dat het Khadetjeshuis niet enkel bevolkt wordt door dames. Hoog tijd om de mannelijke bevolking hier nog eens ten tonele te brengen.
Trouwens, over ufo's gesproken... er liggen er nog twee voor zoonlief te wachten, waarvan ik bij de ene nog wat moed moet verzamelen en bij de andere, wel, daar ga ik iedere creatieve spetter in mijn lijf moeten gebruiken om daar nog iets bruikbaars van te maken. Ik zie wel hoe het uitdraait #schaterlach.





Recht evenredig met de groeischeut die zoonlief klaarblijkelijk kreeg - serieus kind, laat ons afspreken dat je daarmee stopt x - groeit de liefde voor omkeerbaarheid hier. Ik mag hem niets in zijn handen stoppen of hij vraagt me "langs twee kanten draagbaar?". Als het om om te keren is, grijp ik graag terug naar het Ole patroon - mooi van pasvorm, fijn om maken, moet ik nog meer zeggen? - van Zonen09. Een nieuwe versie stond hier dus al tijden op het programma, ware het niet dat die ***scheut ervoor zorgde dat zoonlief voor zijn tijd een Zonen09 tiener werd. Ik lag dan ook op de loer tot Sharon haar nieuwe kind op de wereld losliet - de rest is je welbekend vermoed ik; ik kocht on-mid-del-lijk, nam over en euh, liet dat alles misschien wat liggen.




Een erg schoon breisel in de lokale naaiwinkel leek me het perfecte gerief om een trui voor meneer Khadetjes te maken. Ik sloeg een voorraadje in en thuisgekomen belandde het 'toevallig' op het stapeltje stof dat klaar lag voor een Ole. Bleek dat toch wel geen perfecte match te zijn?
Ik liet zoonlief kiezen uit vier mogelijke combinaties en het kind koos prompt zijn moeders favoriet.  Ik ging er gemakkelijkheids halve vanuit dat meneer Khadetjes me zonder nieuwe trui ook wel graag zou blijven zien, en ging aan de slag voor zoonlief.





M  A  A  T  |  Ik mat niet op, ik schoof gewoon eentje hoger in de maattabel in vergelijking met zijn vorige exemplaar - ik blijf dat extreem handig vinden, zo van die patronen die je met veel plezier opnieuw maakt zonder ze beu te worden. Dat betekent dat ik voor mijn achtjarige een 140 maakte - voor je denkt dat het patroon klein valt; dit is ook zijn confectiemaat, het kind is eerder aan de grote kant.

M  A  A  K  P  R  O  C  E  S  |  Nothing fancy, ik wou een 'deftige' trui combineren met iets plezants, ik blijf erg benieuwd welke kant zoonlief uiteindelijk zal verkiezen - pronostiekje, iemand? Ik koos voor de versie met een kraag, omdat dat voor het najaar net iets makkelijker is - ik hou zelf niet van al die kappen die in de jas gepropt worden ;). Omdat ik niet wist welke kant de 'goede' kant zou worden, kregen ze beiden zakken. Het is nauwelijks zichtbaar op de foto's, maar bij het breisel stikte ik die vast aan het voorpand. Bij het ineen naaien van de trui bevestigde ik beide zakken aan elkaar zodat die bij het wassen ook mooi in de trui blijven - ik ben me goed bewust van alle neurotische trekjes van mijnentwege.

Ik gebruikte het breisel langs beide kanten, het combineert mooi met de bladerenstof en zo moest ik niet op zoek naar iets anders bijpassends. Rode draad bij een groot deel van de gemaakte Ole's; ik koos opnieuw voor onzichtbare drukknopen. Mijn mooie voorraad knopen ten spijt blijf ik dat het mooiste vinden. Nieuw bij deze versie is dat ik opnaaibare knopen gebruikte - dubbele fun, plèzier dat ik daaraan had om die vast te naaien #sarcasmemodusuit. Als iemand zin heeft in een pronostiekje over hoe lang ik daarover deed, ik stuur je met veel plezier een setje knopen-naar-keuze op als je het juist hebt #schaterlach

C  O  N  T  E  N  T  ?  |  De meeste naaisels maken me wel 'content' maar het resultaat en het kind komen hier zo schoon samen dat ik méér dan content ben... ♥ die Khadetjeszoon!

| Stof: tricot uit de voorraad, breisel van bij Stael | Patroon: Ole (tienerversie) van Zonen09

Stof in 2017: 23 in  - 105 uit  (14 gekocht&verwerkt - 15 verkocht - 7 gekregen)  - #1in4uit