Moederpunten

Een voorbijsurfende lezer is er wellicht van overtuigd dat er ten Khadetjeshuize slechts één kind ronddwarrelt. Ik ben me bewust van het onevenwicht in de naaiselbestemmelingen maar ben tegelijk zo vrij me daar niet veel van aan te trekken omdat ik vooral maaksels van onder mijn machine sleur op vraag. Natuurlijk zijn er hopen plezante jongensmaaksels, maar het Khadetjesexemplaar is niet zot van hemdjes (exit Theo), van schone vestjes (exit Jack), dingen met een kraag (exit Billie polo en Charlie) en zo heeft hij nog wel enkele goestjes. Zucht. En zeggen dat hij nochtans een makkelijk kind is #schaterlach

Hij was niet altijd een makkelijk kind.

Als het om slapen gaat, herinner ik me nog levendig enkele wanhopige smeekbedes aan mijn baby. Zes maand oud en vastbesloten om overdag niet meer te slapen, een tekening moet daar niet bij gemaakt worden... Zoveel jaar later wordt nog steeds niet veel geslapen, enige consequente zijn de meest absurde houdingen waarin ik het kind in bed aantref. Bovenop alle bedekkingen, armen en benen in een hilarisch hoopje of juist zo ver mogelijk uiteen, in een positie van waaruit ik wellicht niet meer zou recht geraken of het toch de hele dag voelen ;). U begrijpt ondertussen ongetwijfeld de noodzaak van warm slaapgerief. Of beter; slaapgerief dat niet omhoog kan kruipen enter Wolf.

Ik lag op de loer, ik lag waarlijks op de loer tot die tienermaten van Wolf online zouden komen. Ik had het patroon namelijk al eens een maat vergroot tot 140 maar aangezien ik wist dat Sharon eraan aan het werken was, had ik weinig zin mijn tijd daarin te stoppen.

Afgelopen zomer gaf ik die exemplaren door aan het neefje.
Puppyogen bij zoonlief.
"Ik zou hem toch wel eentje voor hem maken?"
Mijn hart brak zowat - het kind vraagt quasi nooit om kleren dus kon ik zijn lieve vraag onmogelijk negeren - en ik besloot niet meer te wachten en toog naar de plaatselijke naaiwinkel om een onesiepatroon. Ik kocht iets en toen ik ermee thuiskwam - samen met deze stof, hoogstpersoonlijk door zoonlief uitgekozen #zucht - kreeg ik een berichtje "of ik de Wolf in tienermaten wou testen". Zijt maar zeker dat ik dat wou.
Het was van moetens.

M  A  A  T  |  Je ziet hier een testexemplaar (het tweede zelfs, zoonlief liet weten dat hij er méér wou, véél meer), het uiteindelijke patroon is hier en daar nog wat gewijzigd. Op basis van zijn borstomtrek en lengte maakte ik maat 146. Aangezien het kind om méér verzocht, liet ik het definitieve patroon printen, checkte nog eens zijn maten en hij bleek zowaar gegroeid. Maat 152 ligt klaar.

M  A  A  K  P  R  O  C  E  S  |  Grappig vind ik dat, dat mijn kleintje - we gaan daar niet onnozel over doen, uw eerstegeborene blijft toch altijd je kleintje, of ben ik nu te sentimenteel? - in zo'n gi-gan-tisch ding past. Ok, ik was wat enthousiast met de pijpen te verlengen maar toch. Als ik die Wolf voor mij houdt, pas ik er met een beetje - oké, en héél wat fantasie #schaterlach - moeite perfect in.
Maar ik wijk af... ik wou iets zeggen over het maakproces. Dat er eigenlijk niet al te veel te vertellen valt. De handleiding neemt je Zonen09gewijs zo bij de hand dat je een perfect afgewerkt resultaat hebt, al helemaal als je de meest basis uitvoering neemt (geen cape, geen lusjes voor de cape, geen versneden panden, geen zakken). Maakt zoonlief helemaal niets uit. Een Wolf is een Wolf en laat dat nu eens het enige zijn wat hij wil. Geef hem maar eens ongelijk ♥

| Patroon: Wolf (tienermaten, maar ook verkrijgbaar in kindermaten) van Zonen09 |

Stof in 2019: 0 in  -  4 uit  (0 gekocht&verwerkt - 0 verkocht - 0 gekregen)  - #1in4uit

+++ Ja! Ik kreeg dit patroon van Zonen09 om het testen en kreeg daarna het definitieve patroon. In het testen van patronen steek
ik best wel wat tijd en niet alle maaksels halen uw scherm. Zoals altijd vertel ik wat ronddwaalt in mijn hoofd en werktafel,
zonder dat mij dat 'gedicteerd' is. Vraag het meneer Khadetjes maar, dicteren en mevrouw Khadetjes, dat loopt gegarandeerd
fout #schaterlach. Grote fan van de Zonen09 patronen hier, erewoord! +++