Raak

Kinderen kunnen zo schoon vatten waar mijn weinig flexibele geest veel moeite mee heeft. Dat gaat zowel op voor de 'zwaardere' dingen des levens - ik denk maar even aan dat rauwe afscheid van enkele maanden geleden dat bij de volwassenen in het Khadetjeshuis nog steeds erg rauw is, terwijl de jonge veulens dat makkelijker een plek geven - als de luchtigere ;). Het was weer raak, met haar opmerking "gewoon plakken mama".



"Dat plakken" sloeg op mijn noeste inspanningen met een van de DIY pakketten van Lotte Martens. Het is geen geheim dat ik fan ben van het werk van Lotte. Zeefdrukken, daar loer ik al jaren naar - dat zeefdrukken begon hier trouwens met een vriendin die van zeefdrukken haar beroep maakte en ondergetekende letteramateur een en ander liet drukken. Zàlig, als je al het juiste gerief ter beschikking hebt!

Mooie ontwerpen op stof, tja, als je de kat bij de melk zet, vreet die zichzelf een indigestie. Gelijkaardig scenario in het Khadetjeshuis. Ik kocht al heel wat van die mooie stoffen - zette nog maar in een paar de schaar - en koester die. Net als de pakketten... (gewoon) schoon om naar te kijken. Hamsteraar verzamelaar als ik ben, blijft het meestal bij dat kijken. Zonde natuurlijk, dus zette ik de schaar in een lapje leer-met-print oftwel Canna fake leather Rose Copper Han. Een zacht en makkelijk te verwerken nepleer met zeefdruk.

Toen het pakket voor het eerst in mijn handen belandde, was het plan een broche-voor-op-de-winterjas-die-wellicht-in-de-winter-van-2019-gemaakt-zal-worden. Ondertussen is de nood aan een winterjas niet meer zo hoog -kuch kuch-, dus broedde ik op een ander plan. Grote gemene deler; ingewikkeld. Ik kwam op tijd bij zinnen, knipte een eenvoudige patroon, streek vliesofix op het beest en hopla, een héél schonen pennenzak. Terwijl ik mijn eigen werk zat te bewonderen - zonder zwans, die dingen moeten ook gebeuren - kwam dochterlief langs en na een hoop gegil van "voor mij" en "zo schoon" flapte ze er doodleuk uit "dus zo doe je dat, gewoon plakken". Ik hield de diepe zucht net binnen en beaamde het grote geheim achter mijn naaikunsten. Gewoon plakken begot. Gewoon plakken.


Omdat plakken natuurlijk niet zoveel voorstelt, plakte ik er nog maar eentje. En dan nog eentje. Bij die laatste gooide ik er ook wat gekleurde stiksels tegenaan om te constateren dat ik daar niet avontuurlijk genoeg voor ben - zij brachten het er wèl goed vanaf. Less is more, wat mij betreft.
Anyway, grote fan van hoe je iets geweldig simpels zonder veel werk kunt omtoveren in iets plezants. Zin om zelf aan de slag te gaan met wat van dit plezant bedrukte nepleer? Ik heb nog een stuk over en gooi het in de lucht - laat hier je naam achter en ik laat vrijdag weten waar ik het naartoe stuur.





Stof in 2018: 1 in  -  27 uit  (10 gekocht&verwerkt - 0 verkocht - 0 gekregen)  - #1in17uit