Queen of ufo's

Nja, het is een liedje dat ik hier wel vaker zing, maar zo af en toe #schaterlach bezondig ik mij wel eens aan een UnFinishedObject. Of aan een tienvoud ervan. Op mijn communiezieltje, er gaat hier zelden iets verloren, op een of andere manier slaag ik er telkens op tijd in iets draagbaars te produceren - sinds ik begon te naaien, moest ik slechts 1 iets met pijn in 't hart wegbergen wegens hopeloos te laat.
Laat me je vandaag voorstellen aan het maaksel dat volgens mij de ongekroonde winnaar is van mijn legendarische slechte gedrag.

Hoe het allemaal begon

Tijdens een Compagnie-M wedstrijd maakte Katrien een ongelooflijke mooie jasje, gebaseerd op de Louisa jurk. Aangezien ik erg braaf ben - vind ik zelf toch, ik hou van instructies volgen - in patronen aanpassen, kijk ik steevast met veel bewondering naar gehackte maaksels. Toen ik hoorde waaien dat er een jaspatroon ging volgen, had ik niet veel nodig om in gedachten enkele hoopjes stof klaar te leggen om er jasgewijs in te vliegen - lees vooral dat in gedachten, eraan beginnen blijkt zoals wel vaker een ander paar mouwen te zijn. Ik had immers een winterjas beloofd aan het petekind van meneer Khadetjes, win win enal.

Althans, dat dacht ik, want een telefoontje later hoorde ik dat datzelfde petekind die week een spiksplinternieuwe winterjas kreeg. Ondergetekende neuroot liet mogelijk wel een krachtterm of twee vallen. Of een verwensingske... Want daar lag een stapeltje prachtige oudroze mantelstof met een al even schone nani iro erbovenop, compleet met rits en paspel. Neuroten en gebombardeerde plannen, erg goed gaat dat niet samen.
Waarom dan geen jas voor het eigen kind in huis maken? Met een nog steeds passende winterjas én tussenseizoensjas van het jaar ervoor, een reeds geknipte nieuwe winterjas en een geërfd exemplaar, kun je begrijpen dat ik niet stond te springen voor die optie. Grmbl in het kwadraat en zo.

MopperKhadetjessmurf deed nog wat meer van kwadraat toen ze op naaiweekend twee mooie Louisa jassen zag geboren worden - waaronder ééntje in bijna dezelfde stof als die van het hoopje, tot zover de hoop om er toch iets mee te doen. Grmbl tot de derde macht. Want als een mens in een patroontoer zit, wil je natuurlijk niet afgaan hé.
Een aandachtig lezer denkt nu "patroontoer? Mevrouw Khadetjes ziet ze helemaal vliegen!". Groot gelijk, want ondertussen zijn het geen vijgen na Pasen meer, maar uitgedroogde vijgen. Het zit zo; op het moment dat mijn gezonde boerenverstand de overmacht kreeg en ik deed waar ik steeds beter in wordt; niets, nada, noppes en loslaten op zijn best, had ik de patroondelen overgenomen. Mijn hersenmassa sudderde en pruttelde en genereerde de volgende besluiten:
1. Niet denken, absoluut niet denken aan een deadline die dichterbij komt
2. Hou het simpel vrouw, hou het simpel
3. Vermijd alle stoffenwinkels, gebruik wat in huis te vinden is
4. Misschien, héél misschien kan punt twee herzien worden. Zo eventueel.

Ik scoorde hoge ogen bij de eerste drie puntjes en zette de schaar in een stuk ordinaire jeans - yep, nog steeds diezelfde lap waarvan ik ooit plechtig beloofde er een broek voor meneer Khadetjes uit te maken #oeps en zover raakte ik toen dochterlief uit een boom viel. Ik bespaar jullie het drama waarmee dat gepaard ging en vertel jullie enkel over de schrik en de hartmassage die ondergetekende had toen ze op spoed vreesden voor een schedelbreuk. Het bleek allemaal niet zo duidelijk te zijn, wat ons enkele dagen hotel Kliniek opleverden, maar je verstaat wel dat een jas naaien op dat moment niet aan de orde was.

Gelukkig mankeerde dochterlief in the end niets. Hélemaal niets. Een lesje, dat heeft ze volgens mij niet geleerd - ik ben zo vrij te citeren wat ze een week na hotel Kliniek zei bij aankomst in de Beekse Bergen "hé mama, wat een mooie klimboom". Ik prijs me nog elke dag gelukkig dat het kind een bijzonder goede en actieve engelbewaarder heeft, want dat klimmen, dat is ze nog steeds niet afgeleerd.

Hoe het verder ging

Ik moeffelde alle geknipheid onderaan een bak en leefde anderhalf jaar vrolijk verder. Tot het begon te knagen, want ik hou niet van verspilling. Een geknipte jas die maand na maand ligt kleiner te worden, scoort niet zo goed wat dat betreft. Toen er een naaiweekend op komst was, verplichtte ik mezelf alles eens op te diepen - bijzonder content was ik, dat ik zo voorzienig was geweest die jas een maat te groot te knippen, toen. Wonder boven wonder bleek de jas de huidige draagmaat van dochterlief te zijn, een mens zou al eens content zijn dat het kind zo graag in hongerstaking gaat. Misschien wat korter dan had moeten zijn, maar dat stoort niet. Een akkefietje met een andere maaksel - volgt nog ;) - deed me tijdens het ineen zetten de mouwen opmeten, waarna ik een serieus stuk verlengde om alles bedekt te houden -- ik zette de jas ineen in de hoop dat die de koude voorjaars- en najaarsdagen kan dienen alvorens door te schuiven ;). Ik stak er wat paspel tussen, wie van niets weet, zal denken dat dàt de bedoeling was.

M  A  A  T  | Dochterlief valt met haar borstomtrek nog steeds in maat 7j, wat ook de maat is die ik uiteidelijk maakte. Ik paste enkel de lengte van de mouwen aan, wat logisch is, want het kind is een flink stuk groter dan de lengte die bij een 7j hoort. De jas past prima met dikke winterkleding eronder, volgens mij zal dat ook in het najaar geen probleem zijn.

M  A  A  K  P  R  O  C  E  S  |  De jas is - behalve de fournituren -  en krijgertje; ik kreeg de buitenstof (gewone jeans trouwens) van een vriendin die stopte met naaien, de voering is een welness sweater die ik binnenste buiten gebruikte. Ik voorzag geen tussenvoering om de jas extra warmte te geven maar gebruikte wel de voorgeschreven versteviging en een thermovlies dat de jas tegelijk winddicht en ademend maakt.

Terwijl mijn naaiweekendcollega's aan een razend tempo het ene na het andere maaksel in de lucht konden gooien - ja, je leest dat goed, stiekem was ik wat jaloers #schaterlach - werkte ik me door de hele stapel patroondelen. Van alle wilde plannen bleef er niets over dan een gewone buitenstof met wat koperen paspel. En dat bevalt me eigenlijk wel :).

Stof in 2018: 1 in  -  22 uit  (10 gekocht&verwerkt - 0 verkocht - 0 gekregen)  - #1in15uit