"Voor mij eentje uit de winkel"

Zwart-wit denker als ik ben weet ik van de meeste dingen érg goed wat ik plezant vind en wat niet - helemaal typisch is dan ook dat er niet zoveel dingen zijn waarvan ik "mja" denk. Grijsjes zijn enkel plezant om mee te kleuren #schaterlach. Dansen en allerhande lijfelijke bewegingen die zijn voor mij inktzwart, nog zwarter dan zwart.

Tot die dochter van mij met haar derrière begon te zwieren. Het is duidelijk dat alle dansgenen - oma en opa Khadetjes zijn fervente dansers - een generatie oversloegen en dochterlief zegenden met een ongelooflijke liefde voor allerlei gestes waarvoor ik geen spetter aanleg in mijn lijf  -of geest- heb. Godzijdank bestaan er daar lessen voor en hoef ik me daar niet over te ontfermen...

tot we bij het vestimentaire gedeelte van de zaak komen #schaterlach

Ik maakte in het verleden al de nodige glinsterende kledingstukken - ik bespaarde jullie de geweldige resultaten daarvan ;) - maar in de nieuwe klas heeft "iedereen zo'n balletbakje". Dochterlief mag dan wel denken dat ik nooit jong geweest ben, maar hé, ik herinner me dat nog, dat 'iederéén heeft dat'. Enter een balletbakje. Ware het niet dat die dingen nogal vaak ofwel zwart ofwel pastelroze zijn. Ieder normaal mens koopt dat gewoon in de winkel.

Mocht je nog twijfelen... ondergetekende kocht dat niet in de winkel - #murmelmodusaan pastelroze, het gedacht alleen al! Sterker nog, ik mat me dezelfde koppigheid aan als het Khadetjeskind, zei 'dat doe ik zelf wel' en tekende een dansding. In al mijn enthousiasme zag ik over het hoofd dat de stof die ik gebruikte niet over de vereiste rekbaarheid beschikte en dat dat - ahum - aan het resultaat te merken was. Het kind zag echter enkel glitters en was in de wolken. Ondergetekende keek en dacht 'hmm, als dàt er niet zelfgemaakt uitziet - ik loste het rekprobleem op door een extra strook in de taille toe te voegen -, dan weet ik het ook niet meer' en hupla, ik gooide een patroon in mijn winkelmandje en begon opnieuw.

M  A  A  T  |  Dochterlief werd voor de gelegenheid nog eens opgemeten en een blik op de maattabel leerde me dat ik een combinatie van maat 6 (borst), 5 (taille) en 8 (heupen) moest maken. Ik vond dat eerder vreemd, want normaal gezien doet dochterlief het 'goed' wat maattabellen betreft. Enter nog maar eens de eigenzinnigheid van ondergetekende, ik maakte maat 7j en verbreedde een beetje op de heupen.

M  A  A  K  P  R  O  C  E  S  |  Het haalde mijn scherm niet, maar ik werkte de laatste maanden véél met "van die stofjes". Danskleding gaat hand in hand met lycra, en de ene soort is de andere niet - dit is géén fijne soort om mee te werken, laat dat duidelijk wezen. Ik stond na een drukke werkdag in de stoffenwinkel om stof te kiezen - gelukkig zonder dochterlief ;) - en wist waarlijk niet waar eerst kijken. Ik bracht deze stof mee, samen met een effen blauwe om te combineren maar er werd mij al vlug duidelijk gemaakt dat ik die plannen mocht bevriezen. Géén subtiliteiten maar glitter all the way. De textuur van de stof zorgt er ook voor dat die net iets minder rekbaar is dan eigenlijk goed zou zijn, vandaar mijn keuze voor maat 7 in plaats van wat de maattabel me adviseerde.

Verder ging het relatief vlot - tot ik aan de elastiek kwam, ik deed mijn eigen zin en gebruikte gewone elastiek en dat verwerkt minder fijn dan de aangeraden soort #eigenschulddikkebultdus - en zijn er niet veel 'stoten' te melden. Ik negeer dan maar het feit dat ik het broekje - het pakje bestaat uit een lijfje, een rokje en een broekje - er binnenstebuiten aanzette en dat dat -uiteraard- pas opmerkte nadat ik het vast stikte met een tricotsteek én afwerkte met de lock ;).

C  O  N  T  E  N  T  ?  |  Kijk naar dat gezicht, wat zou ik anders kunnen zeggen dan 'content'. De muggenzifter in mezelf ziet wel een aantal plooien die ik graag weg zou hebben, maar hé, af én draagbaar.

| Stof van bij Verkempeninck | Patroon: Leotard #3 van My Childhood Treasures |

Stof in 2017: 23 in  - 122 uit  (19 gekocht&verwerkt - 15 verkocht - 8 gekregen)  - #1in5uit