Team simpel & schoon

Elk zijn goesting, zeg ik altijd. Zelf kijk ik zelden of nooit naar hoeveel patroondelen een kledingstuk heeft. Ik ga niet bewust op zoek naar 'moeilijke' of simpele dingen, ik maak waar ik zin in heb of waar er op dat moment nood aan blijkt te zijn. Gezien mijn voorliefde voor details, is de kans groot dat ik er niet vanaf kom met een patroondeel of twee ;). Niets daarvan deze keer, ik ging voor simpel.

De Khadetjeskinderen groeien vrolijk en gestaag door, waardoor vooral de kast van dochterlief schrikwekkend leeg is wegens 'onzedig' kort. Dit najaar werd de katoenen liefde opzij gezet en ging ik voluit voor rekkende toestanden om het kind snel aan wat basisstukken te helpen.



Voor deze jurk gebruikte ik Billie van Zonen09 en gooide ik er een rok tegenaan.
Officieel doe ik niet aan capsule toestanden, maar in praktijk blijkt dat ik -onbewust- een kleurenpalet hanteer bij het maken van kleding en het kopen van bijpassende vestjes/allerhande kousen. Alle stukken in de kast moeten minstens bij 1, liefst bij 2 andere dingen passen of ze worden niet vaak genoeg gedragen. Een reden waarom hier nogal vaak jurken gemaakt worden, al minstens één probleem minder voor meneer Khadetjes #schaterlach.






Ik maakte de 'jurk' op naaiweekend, waar ik een schoon truitje onder de neus geduwd kreeg. Een breisel met plezant ontwerp... heel erg mooi en heel erg uitverkocht. Toen deed ik iets wat niet van mijn gewoonte is, ik ondernam een poging om het te kopiëren.

Een poging... want het originele ontwerp is gebreid waardoor het volgens mij ook mooier valt. Helaas behoren breipriemen niet tot mijn standaarduitrusting en moest ik het doen met wat ik had; stof en een naaimachine. Het lijken drie rechthoeken die tegen elkaar gezet zijn maar een eerste probeersel duwde mijn neus fijntjes op "dingen zijn niet altijd wat ze lijken"  - dat eerste exemplaar knipte ik trouwens uit een ongelooflijk misbaksel voor mezelf, dàt was nogal de moeite zunne!
De kleur was ook niet helemaal wat ik wou en tijdens een blitsbezoek aan de naaiwinkel stootte ik op dit mooie exemplaar. Glitter en glans alom, maar ondergetekende viel als een blok voor de slechte kant van de stof. Ik hield mijn hart vast voor protest, maar hé, blijkt dat glitters tegen de buik het hart ook verwarmen ;).





M  A  A  T  |  Dochterlief draagt tegenwoordig confectiemaat 128. Ik wist wat ik wou en keek daarvoor bij de uitgetekende patronen in de voorraad; Billie maat 140 check! Ik gebruikte Billie omdat dat patroon goed getekend is en ik er graag op terugval, maar ik wou niet de normale, aansluitende pasvorm.

M  A  A  K  P  R  O  C  E  S  |  Ik vertrok van Billie maat 140 in de lengte, die werd ingekort tot in de taille en dan zette ik er een doodgewone rechthoek aan (ongeveer 1,5x de breedte van de panden). Langs de voorkant vormde ik vier kleine plooien, langs de achterkant rimpelde ik het rokdeel. En meer is dat niet ;).

Voor de 'sweater' - of hoe heet dat, een dingetje met vier gaten aka meneer Khadetjes ;) - tekende ik een voor- en achterpand uit, die werden gesloten door een veelhoek (rechthoeken, vergeet dat maar!) die tegelijk een armsgat vormt. Simpel en briljant, is dat ontwerp. Ik ben er nog niet helemaal, maar  het is draagbaar én dochterlief is er weg van.

C  O  N  T  E  N  T  ?  |  De tricotgoesting is er bijna uit, dochterlief heeft een aantal stukken waar ze even weg mee kan tot ondergetekende mee is met de was. Dat doet me stilaan dromen van euh, katoenen jurken met véél details #schaterlach





Stof in 2017: 23 in  - 121 uit  (18 gekocht&verwerkt - 15 verkocht - 8 gekregen)  - #1in5uit