Mijn plek.
Wat vanonder mijn handen voortkomt.
Nogal vaak zijn dat naaisels, maar aangezien de letterliefde momenteel behoorlijk groot is, gooi ik de oogst van de afgelopen maand tegen jullie scherm. En ja, ik weet dat dat niet altijd is waarop jullie zitten te wachten, maar sta me toe daar mijn voeten aan te vegen. Want zelf ben ik behoorlijk blij met die opflakkering van letterliefde...
Ooit, zo prehistorisch ooit - als voor-er-kinderen waren ooit -, was ik werkelijk bezéten van letters. Ik volgde een cursus via Witruimte en was enthousiast. Geen idee hoe dat bij jou is, maar bij mij vertaalt zich dat in lichtelijk overdrijven. Als snel nadat de eerste cursus afgelopen was, kalligrafeerde ik erop los, volgde minstens twee cursussen per week, liefst in het weekend nog een workshop en reed ik Vlaanderen rond om nieuwe lesgevers te ontdekken. Zelfs na de geboorte van de Khadetjes was ik niet te stoppen... toch niet tot die bewuste maandag waarop ik mijn enkel brak. Niets aan de hand zou je zo denken, maar de pijn - als ik iets doe, doe ik het goed #schaterlach - maakte het onmogelijk om op dezelfde, ietwat bezeten, manier met letters bezig te zijn. Enter de naaimachine, die ik toen pas ontdekte, waar het véél makkelijker is om in honderden kleine stukjes iets te maken. Af en toe kan ik me nog eens verliezen in een project - niet 'gratis', jammer genoeg, ondertussen protesteert mijn lijf weer langs alle kanten, maar omwille van mijn ongelooflijk gelukzalige gevoel als ik met letters bezig ben, neem ik dat er maar bij.
Ik volg les bij een ongelooflijk getalenteerd iemand, die ons vroeg te werken met ons lievelingsboek. Nu ben ik wel een boekenwurm, maar had ik niet onmiddellijk een exemplaar in gedachten waar ik mee aan de slag wou gaan. Enter het schrijfsel van Lies dat zich als een stuiterbal in mijn brein gedroeg. Zo van die dingen, dat zijn voor mij tekenen van het universum waar ik actie aan koppel. Ik had mijn 'thema', de rest is kwestie van de juiste pennen, wat verf en véél fineliners. Oh. En tijd. Ontelbare uren.
- om je een idee te geven van hoeveel uren; het blad met de grote letters in combinatie van de kleinere en verf (twee foto's hoger), daarvoor had ik enkel voor het inkleuren van de tussenruimtes 3 uur nodig. Ik herinner me even lang geschreven te hebben aan de kleine letters, de tijd voor de grote letters, die verdrong ik. Maar het zal ook wel iets gelijkaardigs geweest zijn, wat me op zo'n slordige negen uur brengt. Juist. Voor één dubbele pagina #schaterlach. Laat ons het maar op ontelbaar houden ;)- Dan zwijg ik nog over mijn nu onbruikbare eerste pagina's wegens ik-verander-eens-van-formaat-van-boek. Ach, vergeet al het bovenstaande en onthoud dit; wat heerlijk toch, dat letterwerk!
Wat een talent! Post nog maar veel van jouw letterfoto's. Ik kan ernaar blijven kijken, met een groeiend gevoel van verwondering, bewondering. Echt wonderlijk wat je tovert. Kan het amper vatten.
BeantwoordenVerwijderenWat een lieve woorden!
VerwijderenHet is dat ze zo tergend langzaam van onder mijn handen groeien, die letterdingen. De foto's doen het nauwelijks recht aan, het was érg moeilijk het formaat deftig te vatten -met mijn fotografiekunsten-.
Laat je het de 16de in het echt zien?
Verwijderenwow! echt heel mooi
BeantwoordenVerwijderenDank je wel!
VerwijderenIk ben blij dat ik het binnenkort in levende lijve kan bewonderen. (want ik kan het weer niet vergroten) :-(
BeantwoordenVerwijderenTalent en geduld... (dat laatste mankeer ik nog veel meer dan het eerste... en het eerste mankeer ik al zo overduidelijk) Ik bijt me precies nooit hard genoeg vast in iets. Moet aan gewerkt worden!
Prachtige letters, mooie "quotes" en opperste bewondering voor dat wat "maar" achtergrond is. Krak van een vrouwmens dat gij zijt! (figuurlijke krak hé!)
De foto's zijn maar kwakkelig, gelukkig kun je niet vergroten... want dat is zo moeilijk hé, lettertjes van 3mm hoog fotograferen zodat je ze én kunt lezen én niet als scheve gedrochten lijken door de vergroting. Zet u er maar op uw gemak bij, met het papieren exemplaar, dat zal een veel mooier beeld zijn. Wie weet zijn er tegen die tijd nog wat extra pagina's!
VerwijderenIk beet me ongelooflijk vast, die eerste kalligrafiejaren. Soms mis ik die dagen wel, maar langs de andere kant weet ik dat ik dat nu niet meer kan. En dat is ook goed :), zo kies ik bewuster wat ik wel en niet wil doen met letters. Maar geduld ja, ik vrees dat je daar toch wel een portie van doen hebt #schaterlach
Ooh, zo mooi!
BeantwoordenVerwijderenGeniet van het gelukzalige gevoel!
Zus 1
Ik hou het erg goed vast ;)
VerwijderenLetterzetter avant la lettre.
BeantwoordenVerwijderenGij besefte de kracht van woorden al vanaf je leerde lezen denk ik... I love it !
Lieverd toch!
VerwijderenEn hahaha, ik ken enkele "echte" letterzetters, daar reken ik mezelf niet toe hoor, nog lang niet. Maar ik hou van letters, ook wel wat van woorden, en daar kom je ook een heel eind mee weg x.
Wauw! Prachtig gemaakt! Wat een talent en geduld heb jíj. Dan stelt mijn handlettering niets voor maar van de andere kant we kunnen er maar van genieten de me time die we ons zelf gunnen hè! 😁 Doe zo verder.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor je lieve woorden x. Talent zal ik wellicht wel hebben (ohboy, dat klinkt o zo verkeerd en verwaand!), maar hier zit jaren oefenen achter en ontelbare uren letters schrijven. Met veel plezier, daarover gaat het, want anders doe je dit niet... dus blijf jij maar gewoon verder doen, ook al denk je dat het niets voorstelt (geloof me, als ik kijk naar sommige letters hierboven komt mijn haar recht dat ik ze online gooi -ik kan me ook bepaalde voorbeelden van me voor de geest halen die dat niet zouden doen- maar de moed ontbreekt me om eenzelfde tijd erin te stoppen om ze opnieuw te maken. Ze zijn perfect gemaakt zoals ik ze nu kan maken, voila!
VerwijderenGraag gedaan en hebben we dat allemaal niet dat we achteraf menen dat het nog beter moet? Niet perfect is ook goed denk/zeg ik tegenwoordig vaker 😉
VerwijderenPrachtig. Dit smaakt naar meer!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel!
VerwijderenEr komt nog meer ;). Ik schat dat ik zo net over de helft zit... ik zou het graag 'af' hebben over zo'n twee maand.
Zo mooi gedaan! Je hebt een gave zeg ik u ;) x
BeantwoordenVerwijderen♥
Verwijderenbakken talent vrouw, dat heb jij! Jij bent talent op zich! Prachtig! Nena haar naamblokje staat nog steeds te pronken op haar kast!
BeantwoordenVerwijderenMoh gij scheetje toch ♥
VerwijderenZo ontzettend mooi is dit! En wel goed om te horen dat je er eerst heel veel cursussen voor gedaan hebt, en nog steeds heel veel uren kruipen in zulk mooi spul maken. Ik ben nogal geneigd om te zien: dit vind ik mooi, wil ik ook leren/maken/doen. Maar ik kan moeilijk én mooie dingen naaien, én me weer een nieuwe hobby aanleren (mooie letters/woorden maken), én blijven werken, én sporten, én....én....
BeantwoordenVerwijderenNou ja, je begrijpt het wel. Ik geniet maar gewoon van jouw mooie maaksels en blijf met beide benen op de grond staan. Misschien ga ik een keertje oefenen als ik een week opgesloten zit in een klooster :-)
Overigens heb ik vroeger, op de lagere school, een tijdje gekalligrafeerd. Een van mijn broers had zo'n boek uit de bieb gehaald, en vervolgens gingen we allemaal met een wisselende hoeveelheid geduld en talent aan de slag om mooie letters te maken. Vond ik heel leuk toen.... Dus wie weet ooit nog een keer.
De drang van de "ennen" is mij bekend... ik zou ook zo graag iets met fotografie doen. Of leren patroontekenen. Maar die zijn even mooi opgeborgen, want dat kan er echt niet meer bij. Als ik je over de streep kan trekken met een kalligrafiecursus in een klooster --schaterlach, ja, echt waar, die bestaan!--, dan laat je het maar weten en dan snor ik er eentje voor je op x
VerwijderenBij je vijfde foto dacht ik: "maar, dat heb ik onlangs nog ergens gelezen??", ha, maar even later kon ik in je tekst terugvinden waar. Het zal wel zijn dat er veel tijd in kruipt, maar als je er zo van kan genieten (en ons mee laten genieten), dan is die tijd goed besteed hé! Vind het wel erg jammer voor je dat je er lichamelijk een prijs voor moet betalen.
BeantwoordenVerwijderenGeen idee waarom, maar die tekst kwam zo diep en raak binnen, dat ik er iets mee moest doen - ik vroeg het wel keurig of dat mocht! Voor mij is kalligraferen (allé, deze vorm toch) puur genieten, de laatste jaren kies ik meer en meer voor waar ik me mee amuseer, eerder dan de dingen waardoor ik verder zou kunnen groeien/leren.
VerwijderenEn die prijs, ik heb een jaar achter de rug waarvoor ik al een prijs moet betalen om mijn hoofd rechtop te houden, dus dat is relatief hé.
wauw... :)
BeantwoordenVerwijderen♥
Verwijderenwat een geduld moet je daar niet voor hebben?? chapeau!!
BeantwoordenVerwijderenWikkelgatjes (eenhuisjeopdebuiten.wordpress.com)
Kalligraferen zie ik niet echt als mijn geduld aanspreken. Ik doe dat gewoon - maar wellicht deed ik het al zo vaak dat het een tweede natuur geworden is. Maar als je nu denkt dat ik een geduldig vrouwmens ben, wel dan ben je nogal verkeerd #schaterlach
VerwijderenAmai amai amai, wat een geduld!
BeantwoordenVerwijderenbij mij ging het zo:
ik deed mijn communie en ik kreeg een boek over kalligrafie samen met een pennenset. Nee nee, geen gewone pennenset. Ze moest helemaal van Amerika komen, want die schuine randjes van die pennen, dat komt niet goed als je linkshandig bent. De pennen heb ik nog, het geduld (en de goesting), dat ben ik al lang kwijt.
hoed af
Och! Een linksepootje ;)
VerwijderenIk ken véél super getalendeerde kalligrafen (waar ik serieus naar opkijk) die daar allemaal hun draai in vonden, sommige met gewone, andere met links geslepen pennen ;). Ik weet wel niet of het de juiste hobby is als je je communie doet, maar hé, wie ben ik #schaterlach. Me dunkt dat je ondertussen al een mooie schare aan hobby's hebt ♥
Ik vind dit super knap! Ik kreeg vroeger een kalligrafie set van mijn ouders en kwam er al snel achter dat kalligrafie en linkshandigheid niet samen gaan ;-).
BeantwoordenVerwijderenToch wel, maar het is wat zoeken voor je je draai vindt - ik ken er die hun blad een kwart draaien, het net niet doen, of zelfs ondersteboven schrijven (maar dat is helemaal een specialleke!). Soms denk ik zelfs dat 'die linkshandigen' door hun extra zoektocht heel wat creatiever zijn in lettervormen dan voor wie het zomaar gaat.
VerwijderenIk weet dat dit zo hard mijn ding niet zou zijn, geen talent en geen geduld, maar wat kijk ik er graag naar - dus blijven tonen hé!
BeantwoordenVerwijderen♥
VerwijderenWow, dit lijkt me een titanenwerk! Respect, hoor! Ik hou van boeken, woorden, letters en als die dan ook nog eens mooi vormgegeven zijn, zalig! En nee, dat klinkt helemaal niet verkeerd of verwaand, zeggen dat je talent hebt!
BeantwoordenVerwijderenOhja, je mag er zeker van zijn. Titanenwerk met een grote hoofdletter, maar tegelijk ook zo genieten ;).
VerwijderenEn dank je wel ♥
Ooh, dit is prachtig! Ik heb er helemaal niet het geduld voor, maar ik vind het heerlijk om te lezen en te zien. Als je ooit een handeltje opstart, geef je maar een seintje!
BeantwoordenVerwijderen#schaterlach
VerwijderenDaar kan ik kort over zijn; van zen levens niet, geen handeltje, geen denken aan. Want dan komt er weer een stuk 'moeten' bij en daar doe ik het niet voor.
Ik ben fan van uw Naaisels, maar hier valt mijn mond van open. Waauw!
BeantwoordenVerwijderenik heb het al eerder gezegd, sorry, ik val in herhaling, maar bij het zien van dit heerlijke lettergeweld op mijn scherm kan ik enkel maar zeggen KUNST met een hele grote K! Kunstenares ten top!
BeantwoordenVerwijderenWauw!!!
♥
VerwijderenWaw! Zo mooi gemaakt!
BeantwoordenVerwijderen