Over lijf en leden #2

Het jaar is al even rond.
Zo'n slordige vierhonderd dagen waarin mijn lijf -ahum- wat aan de rebelse kant was.



Zo mooi als zij kan ik het niet schrijven of vastpakken, hoe het gaat met dat lijf van me. Ik kan alleen zeggn dat het vandaag beter gaat dan vorig jaar deze dag. Niet al te luid, want ik deed dat al vaker, zeggen dat het even beter gaat om daarna het deksel fijntjes terug op mijn neus te krijgen. Het is -nog- niet goed, verre van, maar het is grappig hoe snel je went aan babystappen en aan 'vandaag ten opzichte van gisteren'. Wat ik wél leerde, is ondanks alles mijn lijf graag te zien, met alle mankementen en extra opties, en misschien helpt dat wel, wie weet.




Eind vorig jaar had ik er genoeg van. Mevrouw Khadetjes gewijs is genoeg ook genoeg, ik ben nu eenmaal een zwart/wit denker. Ik ga ergens voor of ik ga er niet voor, een tussenweg is er zelden. Genoeg betekende hier dat ik alle pillerijen buiten gooide - ik opende nog net het raam niet, kwam tot inzicht en borg ze netjes in een doos achter in de kast op. Niet zomaar zonder extra vangnetten, maar toch, gedaan met de pillen waarvan ik zowieso al niet geloofde dat ze een verschil zouden uitmaken. Enter de slavendrijver ervoor zorgt dat mijn spieren sterker worden. Twee maand later merk ik dat dat wellicht geen slechte beslissing was en is er licht in zicht. Misschien zal dat niet voor dit jaar zijn, maar het komt dichterbij. Rustigaan, maar dat is ok. Ik heb er nog steeds geen idee van wat het juist is, maar ook dat voelt ondertussen als 'ok' aan.



Ik maakte nog eens een jurk voor mezelf. Hoewel ik mijn lijf graag zie, kan het af en toe wel eens pieken dat dat graag zien met letterlijk meer volume graag zien samenhangt #schaterlach, en dan durf ik naaien voor mezelf wel op de lange baan schuiven.
Ik zag een prachtige jurk en had zin om haar letterlijk te kopiëren. Ik deed het uiteindelijk niet maar de jurk bleef wèl in mijn hoofd ronddwarrelen. Om dat aan te pakken zette ik de schaar in een crêpe uit de voorraad - georganiseerd als ik ben, is de stoffenvoorraad niet alleen in soort opgedeeld, maar even goed in 'voor wie is de stof'. 'Mijn' deel van de kast wordt nogal angstvallig bewaard als een of ander kostbaar relikwie. Pure onzin, natuurlijk! Soit, de schaar erin. Geen jurk of model dat wonderen doet om de pluspunten van mijn figuur in de kijker te zetten #schaterlach. Ik poseerde er ook niet naar, het zwembadhaar en de wallen krijg je er gratis en voor niets bij, het zal me worst wezen. Soms is een jurk die geweldig zit en waarin je kunt wonen al wat een mens nodig heeft, niet?







Stof in 2017: 8 in  - 23,8 uit  (1,8 gekocht&verwerkt - 4 verkocht - 2,8 gekregen)  - #1in3uit