Wissel van wacht #1

Achter de schermen ratelde mijn machine de laatste weken bij momenten op volle toeren. Naaisgewijs niet erg hoogstand - ik maak mezelf graag wijs dat ik mijn projecten wat afwissel; eenvoudigere dingen maar af en toe ook iets met een grotere (naai)uitdaging, kwestie van mezelf wat te pushen -, basisstukken waar ik niet bij moet nadenken en waar de kleerkast nood aan heeft. Nog steeds truien dus.

Te lui om een ander patroon te zoeken, haalde ik opnieuw de Leather Sweater boven. De illusie dat mijn kinderen eeuwig klein zullen blijven ben ik al lang kwijt, dus nam ik wèl een grotere maat over - 134 ondertussen, je snapt het wel, dat van mijn illusie. Geen idee of dat ondertussen overeenkomt met zijn huidige afmetingen - ja, dàt doet luiheid met een mens, ik haalde niet eens de lintmeter boven ;). Het patroon werd keurig gevolgd, met als kleine uitzondering de rij ritstandjes in plaats van paspel.

Het niet nadenken werd zo ver doorgetrokken dat ik nogmaals in dezelfde valkuil stapte... De afwerking is naar mijn idee het mooist als dat in dezelfde stof is. Bij de grijze (gemeleerde) sweaterstof gebruikte ik boordstof, uit ervaring weet ik ondertussen dat zoonlief eenvoudig niet in de trui kan als ik dat niet doe.
Het is ondertussen februari en de tweede week regen, hoog tijd voor een wissel van wacht als je het mij vraagt; vanaf nu voel ik als het ware het zonnetje mijn hele lijf opwarmen en waaieren mijn gedachten niet meer uit naar wintergerief. Niets daarvan, ik denk aan ontluikende krokussen, de eerste voorzichtige zonnestralen en lentegerief... Het tweede exemplaar werd er dan ook eentje in lichte sweaterstof, maar dan eentje in een tint waarin ik simpelweg geen bijpassende boordstof vond. Dus knipte ondergetekende ezelin een halsboord uit dezelfde stof. Heel wat breder dan het originele patroondeel, dat wel. Maar niets mocht baten, zoonlief. paste. er. niet. in. Zucht. De boel werd losgetornd, er kwam een rekenwonder aan te pas - iedere vorm van wiskunde en dingen met straal en zo, dat is simpelweg niet aan mij besteedt - en ik voerde uit: halslijn uitdiepen en een nieuwe boord eraan. Het past, nipt. Tot het kind zijn hersenen weer wat groeien #schaterlach. Ik hoop dat u me de herhaling vergeeft én dat ik de volgende keer wel mijn online archief raadpleeg; doe het niet, het kind kan er niet in als ge uw goesting doet. Iemand zin in een pronostiekje?

Het kind zegt het net niet, maar je ziet het hem zo denken "mijn moeder, ze deed het wéér"

Stof in 2016: 7 in  - 26 uit  (3 gekocht&verwerkt - 0 verkocht)  - #1in3uit