Wissel van wacht #2

Je hebt eersten en laatsten... van die mensen die amper enkele dagen na het verschijnen van een nieuw boek(ske) of stoffen al met de mooiste creaties mijn hart een sprongetje doen maken, maar je hebt ook mensen die eerst rustig de kat uit de boom kijken en dan pas op de kar springen. Ik doe wat van beiden, maar deze keer zet ik me op de kar achter de kar, want twee jaar na datum kreeg ik mezelf zover om voor  dochterlief een Candy jurk te maken.

Het plan was er al even, al vanaf het moment dat ik haar prachtige versie(s) zag verschijnen. Ik deed mentaal van 'pin', stapte over enkele persoonlijke aversies heen - #bahglitter #bahroze #bahtricot - en haalde een lap sweaterstof in huis. Ik vermoed dat de lap ook nog wel voorgewassen raakte, en toen kwam er een eind aan de bedrijvigheid. Een mens moet niet al te veel in een keer willen, denk ik dan.

De mini winterprik zorgde ervoor dat ik dochterlief haar garderobe onder de loep nam en warempel, het kind kon nog wel een winters jurkje gebruiken. Het hielp ook dat ik een virtuele stamp onder mijn derrière kreeg toen zij me een afgewerkt exemplaar presenteerde - auch, het haantje in mij kwam naar voor, want hadden we die stof niet op hetzelfde moment gekocht? De glitter werd bovengehaald, ik molesteerde het patroon - ik combineerde de Leonora sweater voor het bovenstuk met het rokje van het patroon - en een uitbarsting van activiteit later had ik een jurk. Meneer Khadetjes haalde me over de streep om all the way voor glitter te gaan - werkelijk, zet dat kind onder een lamp en die strààlt, ik zweer het je -, zelf weet ik het niet zo, maar de jongedame is tevreden.

Ik sluit me in de rij van enthousiastelingen aan, dit jurkje is ideaal - lees als snel klaar, mooi, draagcomfort verzekerd en ga zo maar door. Dingen waar we content van zijn mogen herhaald worden, dus werd in eenzelfde trek ook voor dochterlief gewisseld van wacht en rolde er nog een lente exemplaar van onder de machine - op mijn naaitafel doe ik van lente ;). Mijn hoofd had wat last van winterstress, want ik kocht het lapje stof oorspronkelijk met 'bovenstuk' in gedachten. Millimeterwerk, dat was het, om de jurk geknipt te krijgen - en stress, dat ook, want ergens onderweg had ik het opgegeven om de jurk er uit te krijgen.

Dossier gemaakt: beide jurken werden in sweaterstof gemaakt, waardoor ze iets kleiner uitvallen dan het patroon bedoeld is. Het oudroze exemplaar is maat 116, waarbij ik de Leonora (ook uit LMV) combineerde met het rokje van de Candy dress - ik wou raglanmouwen in plaats van gewone mouwen. Ik korte het lijfje wat in zodat het net onder de taille zou vallen en verlengde de rok met 9cm om ietwat zedig te zijn.
De tweede jurk is een maat 122 (het mocht wat ruimer vallen naar mijn zin) en haalde ik uit 50cm stof - ik raad het af om dit na te doen, het is niet goed voor je zenuwen en je komt er niet mee weg als je stof niet extra breed is. Gelukkig was dat bij deze wèl het geval ;). Ik tekende zowel aan de hals als aan de mouwen naadwaarde bij om te kunnen omzomen. Ook hier werd de rok 9cm verlengd, wat mij na het zomen te zedig leek - ik was vergeten dat ik al van een 'langere' rok vertrok - en waarvan ik er voorlopig 3 terug omzoomde, hoewel ik een vermoeden heb dat die tegen het eind van de zomer er weer terug bij zullen kunnen.

Stof in 2016: 7 in  - 30 uit  (3 gekocht&verwerkt - 0 verkocht)  - #1in4uit