Schoolgerief

Na mijn meesterstuk - allé voor mij toch - had ik even een naaidipje. Veel wilde plannen, het een al wilder dan 't ander, maar precies geen zin om iets aan te pakken. De laatste vakantieweek ging voorbij, de eerste schooldag passeerde en toen ik 's avonds in de schriftjes keek kwam de boink. De khadetjes moesten zakdoeken meenemen, daar maakte ik in de rapte een hoesje voor - dat staat toch veel leuker dan een gewone doos hé. Het fotograferen moest snel gaan, dus geen tralala... maar ik zweer dat dat boordje daar niet zo aanhangt. Echt. Niet. Stout fototoestel.

Stof: Bermuda (Ann Kelle voor Robert Kaufman)
Patroon: omkeerbare kleenexdooshoes van Riet (Leven met Liv)

Bij het infomoment had ik horen 'waaien' dat zoonlief dit jaar van turnpantoffels moest voorzien zijn, maar ten Khadetjeshuize was er sprake van een vertraagde actie. In datzelfde schriftje stond dat de turnzak mee moest naar school om daar te blijven. Turnzak huh?

Stof: Apple blauw (By Graziela)

Het kind met een wit plastieken zakje naar school sturen, dat kon ik niet over mijn hart krijgen. Dus grabbelde ik in de stoffenkast en diepte een prachtig helicopterstofje op. Helicopter hoor ik je denken...

Juist ja, jongeheer Khadetjes vond dat niet schoon - wat ik toen dacht is niet voor publicatie geschikt, het komt erop neer dat ik vind dat kinderlijke inspraak serieus overschat wordt. Vogeltjes moesten het worden, aldus de jongeheer. Wat Khadetjes daar zelf van vond, kunt u hier bewonderen ;)

Ik zag ondertussen al veel schoon rugzakjes in alle kleuren & geuren verschijnen, net als het scala aan patroontjes en modelletjes. Khadetjes wou het uiteraard zelf doen - nee hoor, ik vraag me helemaal niet af van wie zoonlief het heeft, dat karakter. Ik gebruikte mijn gezond verstand en tekende een rechthoek, net groot genoeg voor twee turnpantoffels en kwam ruim voor het slapengaan een schattig, klein turnzakje uit.

Om zoonlief wat te soigneren en vermiste toestanden te vermijden, wou ik graag nog iets met de turnpantoffels doen... Zo creatief en schoon als die van haar dochter zijn ze niet, dat komt ervan als je laat in actie schiet. Geen stofverf in huis, flocken zag ik niet zitten (komt dat goed met dat rubber?) en toen viel mijn oog op de acrylstiften... Nen appel erop, vinden zal hij ze ;)
En mijn lieve jongenskhadet? O-wat-was-die-kwaad-toen-hij-zijn-turnpantoffels-niet-mocht-aandoen-om-naar-school-te-gaan ;). Zo kennen we hem weer.


Totaal naast de kwestie: mensen uit de regio Torhout die zin hebben om een naaiclub uit de grond te stampen... laat van je horen en dan schiet ik in actie!