En hup, naar school!

Ten Khadetjeshuize wordt naar school gaan met gemengd enthousiasme onthaald... Dochterlief is er zot van - logisch, want het kind zette nog maar pas voet in klas - zoonlief blijft iedere morgen onvermoeid vragen of het "een korte of een lange dag zal worden". Hopelijk laat hij dat de komende 15 jaar...
Gezien de naaimicrobe toch al enige tijd heerst, bestelde ik overzee -al een hele tijd geleden zunne- twee mooie kokka stofjes met een boekentas voor de khadetjes in het achterhoofd. Maar toen kwam oma toch wel niet af met een spiksplinternieuw geval voor dochterlief - oké, 't is een schoon en schattig zakje en vooral roze, scoren bij uw kleinkind noem ik dat ;). Haar stofje kreeg een andere bestemming, maar voor zoonlief wou ik me er toch aan wagen... Net op tijd spotte ik een workshop bij Mamanessa en na een zalige dag keerde ik terug met onderstaand exemplaar.

Stof: Block Party Fall (Ricco-Ricco for Kokka)

Online kun je heel wat schoon handleidingen vinden, maar iemand die je stap voor stap zegt wat te doen is aangenaam. Ik kan ijverig zijn, maar meestal ben ik wel wat lui zunne. Mamanessa kiende het boekentasje helemaal uit en testte op haar kroost, dus dit model moet gewoon een winnaar zijn hé. Uit de drie verschillende modellen koos ik het kleinste - de khadetjes eten niet op school, dus op een schriftje, fruit en koek na, moet daar niets in.

De lapjes stof werden op voorhand behandeld met HG waterdicht en daarna verstevigd met H520, wat een merde om mee te werken zeg! Ik ging de confrontatie al eerder aan en mijn machientje zuchtte al op voorhand. Ik had echter kunnen weten dat mijn trouw werkpaard me niet in de steek ging laten en dat kluske vrolijk voor me ging fixen - op een zeer traag tempo weliswaar, of 't zag eruit of ik serieus in den teut gezeten had.

Voor zonenkhadetjes iets maken is altijd wat riskant... hij weet nogal goed wat hij wil en wat niet. Toen ik hem het stofje toonde wist hij me heel resoluut te vertellen dat hij het "niet mooi vond hoor mama". 't Kind veronderstelde waarschijnlijk dat ik er een broek of zoiets ging van maken. Om wat op veilig te spelen koos ik voor de binnenkant een oranje stofje, niet toevallig zijn lievelingskleur ;)

Ik ♥ van het leuke model en de details - die ronding van de zijkant, heerlijk om naar te kijken. En uiteraard perfect om te stoefen met mijn labeltje ;). Door de manier van ineensteken komt de voering opzij piepen, net genoeg voor wat extra kleur! En de zoon? Allé hup, die vond het 'kwee-nie-hoe-mooi-mama'...