Aaaaaall the way back

Allright, mevrouw Khadetjes toont zichzelf weer eens van haar schoonste kant #schaterlach. Lees je hier vaker mee, dan weet je dat het nu het moment is voor een tas thee - of koffie, zo je wil, zelf lust ik dat niet, maar hé, ik zit niet naast je negatief te wezen ;) - en ongegeneerd lachen.
Bon, hier gaan we!

Ik ben niet vies van een naaidate af en toe. Door deze virtuele plek ontdekte ik dat Piepow op een boogscheut(je) van me af woont, ik inviteerde mezelf daar eens #schaterlach #werkelijkgeengene en sindsdien proberen we bij momenten eens samen te naaien. Ik ben zowieso niet de snelste naaister en op zo'n momenten gaat mijn tempo nog meer de dieperik in. De ervaring leerde me dat ik op die namiddagen iets brein dodends moet doen, iets waar ik niet (al te veel) moet bij nadenken. Gezelligheid gaat voor productiviteit, als je 't mij vraagt. Maar kijk, toen, ik schat ergens in 2015, toen had ik die wijsheid nog niet opgedaan #schaterlach.

Ik zette me dus aan tafel - mijn geheugen laat me in de steek, ik weet niet eens meer wiens tafel het was - en herinner me stevig gefoeter. Want ik was vlak daarvoor op naaiweekend gegaan, ik had er gewerkt aan een patroon waar ik werkelijk stiepelzot van was. Ik was toen - en nu nog altijd - grote, grote fan van het Franse patronenmerk Republique du Chiffon. Dus ik kocht dé jurk-to-die-for, ik scharrelde in de winkel een viscose die ik schoon vond bijeen, recycleerde een jurk die maar niets was - serieus, ge moogt door klikken maar het is écht op eigen risico want die jurk WAS een gedrocht! - en ging aan het naaien.

Vraag me niets meer van de maat, ik weet het niet (meer). Feit is, de jurk was maar niets. Het leek op niets, de afwerking leek op niets, ik had precies een parachute op mijn rug en alle gestikte wijven lagen strike toen ze me erin zagen rondlopen. Genoeg motivatie om de jurk in een ziplockzakske te schuiven en op mijn ufo-stapel te deponeren. Dat zou normaal voldoende zijn om die daar flink lang te laten rusten, maar ik had een naaidate en ik 'had niets om te doen'. Dus ging ik die jurk eens aanpakken - een goede verstaander snapt al lang dat dat niet het slimste idee was, maar bon, ik ging aan het tornen, djokte die blinde rits eruit en erin, ik sneed stof bij, stikte biais en ga zo maar door.

Toen ging het lijf in staking. Niet een beetje, maar major.
Zo major dat alles moeizaam ging, mijn gewicht de hoogte in ging en weg en weer begon te zwieberen. De jurk, die op die ene naaidate min of meer draagbaar was geworden, die paste niet meer. Die paste héél wat maten niet meer.
Ik ga regelmatig wel eens door mijn - niet zo extreem uitgebreidde - kast en zoek een nieuwe bestemming voor de dingen die ik niet draag/die versleten zijn. Een dik jaar geleden, sorteerde ik een aantal dozen met kleine maten, vooral dan de dingen waar ik geen afscheid van kon nemen. Zo ook deze jurk.
Het laatste half jaar werkte ik flink aan mijn gewicht en opende ik doos na doos met parels om te constateren dat die opnieuw pasten. Soms flink gedateerde parels - nog los van de mode, waar ik niet erg gevoelig aan ben, verandert je smaak/stijl ook dus hoewel sommige dingen nog nauwelijks gedragen zijn, zijn ze niet meer mijn ding - maar soms ook dingen die mijn hart doen opspringen.

Zo ook deze jurk...

Tot ik de binnenkant zag, wel te verstaan.
Toen bleek duidelijk - kuch - dat ik het blijkbaar op een bepaald moment toch gehad had met het patroon én dat ik de afgelopen jaren heel wat bijleerde over afwerking #schaterlach.

Voor je me verdenkt van anti reclame... laat me even wat duiding geven. Ik ben en blijf nog steeds fan van République du Chiffon. Die hebben ongelooflijk mooie patronen, ik kan je er zo tien opsommen die ik zonder twijfelen zou kopen. Maar... ik ben groot (1m80), dat is flink groter dan de standaard waar de meeste merken voor tekenen. Back in 2015, kon ik nog niet wat ik nu wel (beter) kan en dat is een patroon min of meer aanpassen aan mijn groot uitgevallen lijf dat niet echt binnen de Franse 'petite' normen valt #schaterlach. Komt daarbij dat het patroon niet zo eenvoudig aan te passen was. Mijn lichaam is eenvoudigweg niet zo compatibel met hun patronenblock, hoe spijtig ik dat ook vind.

De stof die ik koos - een uitermate glibberige viscose - vind ik nog steeds mooi, maar die was écht geen cadeau wegens glibberig, rafelend terwijl je er stond op te kijken en ga zo nog maar wat door. De binnenkant wordt met biais afgewerkt, in plaats van zelf biais te maken koos ik voor kant-en-klare biais die te zwaar was in verhouding tot de stof, allé, je leest het... een opeenstapeling van ongelukkige keuzes :). Ik haalde de jurk uit de doos, constateerde content gelijk een kind op Kerstmis dat die pasté, voelde me er geweldig goed in, en dacht "dat pakken we eens rap aan".
Ik zette me een avond in de zetel om alle problemen met de hand op te lossen - serieus, wie me een beetje kent, die wéét dat ik een gloeiende hekel heb aan naaien met de hand en dat dus bijgevolg eigenlijk nooit doe. Nooit, ik zweer het je. Nooit. Een mooie aanduiding over hoe graag ik die jurk af wou hebben ;). Ik naaide biais netjes vast, de tailleband ook (haha, onzichtbaar zelfs), en wat er links en rechts nog geretoucheerd moest worden. Is de jurk helemaal zoals het moest zijn? Is het een jurk die helemaal in het modebeeld past?
Nee.
Maar eerlijk?
Dat kan me geen *** schelen
#schaterlach

Strikt genomen is de jurk geen ufo, want die was draagbaar - als je met oogkleppen op naar de binnenkant keek, maar bon, jullie hebben in principe geen zaken met de binnenkant van mijn jurken ;). Het is samen met deze bloes wel een van de oudste stukken in mijn kleerkast waar nog wat aan moest gebeuren - en die al schaamtelijk lang op liefde en afwerking lagen te wachten - en ik ben ongelooflijk blij dat die af zijn! Af! Ik zou zeggen dat ik me heilig voorneem om vanaf nu alles flink af te werken - maar ik ken mezelf, ik zit simpelweg zo niet in elkaar. Ik beloof wel plechtig om het niet zo lang meer te laten aanslepen #schaterlach.

Stof in 2020: 11 in  -  63 uit  (6 gekocht&verwerkt - 8 verkocht - 0 gekregen)  - #1in6uit