Schattigheid

Niets mis met schattige babyjasjes, maar ik had er géén zin in om ze te maken. Geen beetje. Hoewel ik hou van dekentjes maken - en dat trouwens al lang geleden is - werd ik ook niet enthousiast bij de gedachte daarvan. Als kersverse ouders kun je er wel enkele gebruiken, maar een dozijn heb je niet nodig. Een vlaggenlijn is wel plezant maar veel werk voor zo'n pietlut als ondergetekende. En zo had ik bij de meest klassieke babycadeautjes wel mijn bedenkingen. Mocht je nog bevestiging nodig hebben, ik ben een moeilijk geval en had duidelijk een moeilijke bui #schaterlach

Ik polste op voorhand of een handgemaakt cadeautje goed ontvangen zou worden - niet iedereen houdt van handgemaakte spullen, hun goed recht, maar ik stop er dan liever mijn tijd niet in - en had zowat alles wat ik kon maken in gedachten afgestreept.... tot ik bij het opruimen - neem dat maar erg letterlijk, mijn huis staat zowat op zijn kop met alle opruimwerken, wat een idee was me dat zeg - mijn voorraad tassenband ontdekte. Tassenband! Als in nodig voor tassen. Wel, dan maakte ik dat kind toch een tas #schaterlach. Mijn chaotische hersenmassa hupte zonder problemen enkele stappen verder en in mijn hoofd had ik al visioenen van een afgewerkt rugzakje. We weten allemaal dat als het in uw hoofd af is, dat het dan nog maar a blink of an eye duurt voor dat ook werkelijk klaar is, niet? Ik zag zelfs niet één rugzakje, maar een hele rij, net zo lang als alle geboortekaartjes die nog op een bezoekje wachten.

Het exemplaar van Mijn tas 2 werd uit een doos gevist, ik knipte alle patroondelen uit stof en versteviging en toog ermee op weekend. Waar ik er alstemblief een hele dag aan bezig was, om maar te zeggen dat het een onbetaalbaar piepklein rugzakje is - ik ging tussenin eens langs bij the Sewing Loft en nam ook de tijd om te babbelen ;) maar toch; ik was er de hele dag aan bezig. Het visioen van een hele rij rugzakjes werd in ieder geval vervangen door 'iets' anders, dat neemt u me wellicht niet kwalijk #schatelach.

Het maken is ondertussen alweer even geleden, dus moet ik even nadenken maar ik wijzigde niets aan het patroon, ik nam alles over zoals het in het boek stond, gebruikte ook de versteviging die aangeraden werd. Allemaal ok, behalve de bodem, die ik persoonlijk liever iets steviger heb. Ik knipte thuis nog twee stukjes Fast to fuse, en streek die vast in de bodem - of beter, tussen de bodem van buiten- en binnenzak.

In the end raakte het rugzakje zonder al te veel problemen geassembleerd, maar ik vond dat je goed met je gedachten bij de handleiding moest blijven - het is niet mijn eerste rugzak(je) en ik vond eerdere exemplaren iets makkelijker ineen steken dan dit. Nu, die hadden ook niet de schattigheid die dit exemplaar wèl heeft ;). Ik zag wel waar de handleiding naartoe ging, maar op een bepaald moment zat ik toch met iets in mijn handen waarbij ik dacht "komt dit wel nog goed". Dat deed het, gewoon rustig alle stappen doorlopen.

Het tassen maken is hier wat roestig, toen ik de rugzak door het keergat sleurde was ik enerzijds content van de stevigheid maar anderzijds foeterde ik ook wel wat. De binnnen- en buitenrugzak hebben immers krak dezelfde afmetingen maar door de style-vil zat het aan de buitenkant mooi terwijl het aan de binnenkant kilometers te groot was. Ik overdrijf enigszins, maar vond het toch geen zicht - terwijl ik dus wéét dat het bij tassen interessant is om de voering enkele mm breder te stikken, wat een beginnersfout zeg. De boel werd opnieuw gekeerd, ik stikte langs de zijkant enkele millimeters eraf en was al gelukkiger.
Wat me onmiddellijk bij mijn tweede punt brengt; het voor- en achterpand worden verstevigd met style-vil waardoor het rugzakje een mooie vorm krijgt. De band rondom wordt slechts met H640 verstevigd - ik snap goed waarom want het zou niet zo simpel stikken zijn als je het anders doet - waardoor dat veel slapper is dan de rest. Ik zou het nu precies ook niet anders doen maar wat ik wel deed, was beide stukken aan elkaar vastnaaien in de naadwaarde. De echte tassenmaaksters doen dat keurig met de hand, ondergetekende deed dat terwijl ik die binnenstebuiten voor me had. Ik naaide zowel de bodem, de bovenkant, als een flink stuk van de zijkanten aan elkaar en keerde dan pas de tas om daarna het keergat te sluiten. Het is werkelijk een ieniemienie rugzakje - echt peuterformaat - maar wel een super schattig exemplaar ♥.

| Patroon: Oscar (kleine versie) uit Mijn tas 2 | Stof: Kwantum | Stof voering: Graphic Leaves (Kokka) |
| Versteviging: Style-vil en Vlieseline H640 | Fournituren: K-bas en eigen voorraad |

Een rugzak is ook maar een rugzak, ik wou me graag overgeven aan een of ander schattig babymaaksel-dat-geen-jasje-was. Ik overwoog mijn collectie tijdschriften te plunderen om daar iets uit te maken en toen passeerde dit mijn scherm. Géén beter moment dan om u in zo'n dingen te hullen dan maatje 68, dacht ik en ik zwierde het patroon in mijn winkelwagen en op mijn naaitafel. Ik gok dat ik er printen/knippen/stikken inclusief een tweetal uur aan bezig was. Dat ik géén stof in huis had om het te maken, en ondertussen nog drie extra stofjes kocht, dat bedekken we met de mantel der liefde, afgesproken?

| Patroon: Summer romper 87 van Brindille and Twig | Stof: Banana (Paper Pigeon 2 van About Blue Fabrics) van bij Wild van Stof