The new black of zoiets

Enkele jaren op rij stond ik er voor een gesloten deur, voor de showroom van Atelier Brunette - verlof, serieus, wie neemt er nu verlof #schaterlach. Deze keer had ik prijs, de deur was open én meneer Khadetjes was in een extreem gulle bui - dat bleek een serieus vergiftigd geschenk te zijn, waarover later meer! Een hilarisch gesprek in mijn beste - helaas onbestaande - naaiFrans later, stapte ik buiten met vier stofjes.

De regel is duidelijk; er komt niets binnen om gestapeld te worden... bij iedere stof was er een duidelijk plan-van-aanpak. Nu moet je weten dat ik al sinds het verschijnen een serieuze crush heb op de Moonstone stoffencollectie van Atelier Brunette. Ik kan moeilijk zeggen waarom, maar dit stofje is hélemaal mijn ding. Ik bezweek en plande met de eerste stof een simpele jurk, die ondertussen al in meerdere versies mijn kleerkast bevolkt.





Ik had al slimmere plannen dan op een van de koudste dagen van het jaar foto's nemen... het was werkelijk ijzig koud waardoor het welja, snel moest gaan. Foto's worden hier genomen op momenten dat de kleren ook gedragen worden en "in 't passeren"; toen ik de foto's bekeek schrok ik nogal van de 'staat' van mijn jurk. Hoe mooi de stof ook is, dit is niet echt de soort viscose die mijn voorkeur wegdraagt; zo kreuken! Ik ben weg van de kleuren van hun laatste collectie maar eerlijk gezegd, in deze kwaliteit pas ik daar liever voor.

Nu, ik kijk er zelf niet op, de jurk is zàlig om dragen dus ik trek me er niet al te veel van aan, zo ben ik dan ook wel weer. Ik maakte het patroon ondertussen al zoveel - ik blogde ze alleen niet ;) - dat er van de oorspronkelijke jurk niet zoveel overblijft. De typische plooien moesten wijken, ik tekende er kapmouwen aan en liet me gaan met piepeloeregaatjes. De knoopjes voor ertussen kiezen duurde een halve eeuwigheid; ik had net niet de juiste kleur in huis tot ik deze mottige beige exemplaren vond. Ze passen perfect, dat wel, maar in mijn hoofd tja, ze zijn b e i g e, dat zegt het allemaal #schaterlach.



Tijdens het aaien van de stofjes viel mijn oog op een werkelijk prachtig diepgroene double gauze.
Ik ben geen fan van double gauze. Echt niet.
Ik zag blogland vorig jaar massaal overstag gaan en ik snapte eerlijk waar niet waarom. Geen haar op mijn hoofd dat eraan zou denken om me in zoiets te hullen. Maakt niet uit hoe zacht of aangenaam dat ook is om te dragen. Ki-lo-me-ters-ver over mijn grenzen. Gelukkig zijn principes er om overboord te gooien want die kleur, die kleine geborduurde gouden stippen, ik wist stante pede dat dat gerief voor dochterlief was - sterker nog, na de jurk herhaaldelijk geaaid te hebben heb ik er dik spijt van dat ik niet ook een lapje voor mezelf meebracht #schaterlach.






Geen idee hoe ik mijn stijl zou moeten beschrijven; ik ben verre van 'hip' 'trendy' 'mee' of whatever... ik ben eerder het tuttige, nuchtere type dat houdt van (aan)passende kleding met links en rechts een of ander absurd detail. Om maar te zeggen dat -hoe mooi ook- de Eloïse jurk wel enigszins buiten mijn comfortzone ligt. En toch was dat het patroon waar ik onmiddellijk aan dacht toen ik de stof zag. Het patroon spreekt voor zich, de jurk zat vlot in elkaar - de enige aanpassing was een split op middenachter omwille van de geweven stof. De dames in huis zijn fan, meneer Khadetjes vatte de mening van de heren subtiel samen als "dat kind heeft precies een jutezak aan". Zucht. Om maar te zeggen dat we geen hip Khadetjeshuis zijn #schaterlach

| Stof mijn jurk: Moonstone Green (Atelier Brunette) | Patroon: Jessy jurk (LMV) |
| Stof dochterlief: Stardust Forest (Atelier Brunette) | Patroon: Eloïsejurk van MinnieMie

Stof in 2018: 0 in  -  5 uit  (3 gekocht&verwerkt - 0 verkocht - 0 gekregen)  - #1in5uit