'Niet met mij'

Hoewel het kind o zo schoon is met een hemdje, haalt dat slechts zelden het lijveken. Tuurlijk, ik zou wat vaker in die richting kunnen duwen maar wat 'gekleedheid' betreft, ben ik een erg slechte moeder. Het kind mag kiezen, punt. Dat betekent dat ondergetekende naait wat gedragen wordt - zijnde truien & tshirts. Ik zie dat zijn knieën de fotoselectie niet haalden maar geloof me als ik zeg dat het nog steeds niet het moment is om broeken te naaien. Zucht.




Truien en tshirts dus.
Hoewel ik een voorkeur voor bepaald patronen heb, is het fijn als niet de volledige inhoud van de kleerkast met hetzelfde patroon gemaakt is. Toen ik de laatste LMV doorbladerde, gingen hier dus alle lichten branden. Als hij mag kiezen, komt er een kap aan te pas. Meestal moet ik zelfs moeite doen om die van het hoofd te krijgen.
Toevallig belandde er een lap van dezelfde stof - tja, ik vind het kind nu eenmaal schoon met groen en blauw-grijs-zwarten heeft hij al voldoende ;) - in mijn voorraad, een originaliteitsprijs ga ik niet mee winnen, met dit maaksel. Ik duwde de foto uit het tijdschrift onder zijn neus en mocht de ritsen -- die zijn voorzien aan de zijnaden die voor de gelegenheid naar voor getekend zijn -- ook al opbergen. Een no brainer dus, deze trui.




De trui werd op enthousiasme onthaald, we gingen foto's nemen in de straat - geen idee hoe dat bij jullie gaat, maar hier gaat dat effectief tussen de soep en de patatten. Allé, in dit geval terwijl de groenten in de oven zaten maar de boodschap is hetzelfde; tussenin.
Het was al even geleden dat hij voor de lens stond, en dat is er altijd aan te merken - er is dus wel degelijk een reden waarom er slechts 1 foto van de straat de selectie haalde. Who cares, ik lag strike, het kind had plezier en het persoonlijke fotoarchief is héél wat leuke foto's rijker. Gelukkig wou ook nog wel even vies kijken voor de neutrale muur #schaterlach






M  A  A  T  |  'Niet met mij' dacht ik deze keer en ik grabbelde hem vast om hem op te meten. Je mag lachen, écht, ik besef hoe idioot dit zinnetje klinkt als je onderstaand blokje zult lezen. Maar hé, ik mat het kind op. Allerhande omtrekken, ruglengte, ja zelfs de lengte van zijn armen. De maattabel zei me; maat 134-140.

Ik ben een moeilijk mens.

Ik heb een hékel aan van die dubbele maten. Voor degene met de kleinste maat valt dat groot uit, voor degene met de grootste maat is dat een nipte bedoening en ik, ik hou van kleding die 'juist' is. Ik dacht 'niet met mij' en tekende zelf een 140, netjes gegradeerd volgens de regels van de kunst. 146-152 overnemen was uiteraard een optie, maar we hebben het hier over een achtjarige met een moeder met een week hart - én de maattabel zei me dat niet te doen en ik ben nu eenmaal een moeilijk mens.

M  A  A  K  P  R  O  C  E  S  |  Over dat maakproces valt niet veel zinnigs te vertellen, doordat zoonlief geen ritsen wou zat de trui werkelijk in een mum van tijd in elkaar - zelfs al stik ik vrolijk alle naalden met mijn naaimachine vooraleer ik ze met de overlock te lijf ga. Tijd om het kind in het maaksel te hijsen dus...

Het gekke is dat ik van een letter zie dat die een fractie van een millimeter te breed is. Of een tikje schuin staat. Of dat een stiksel niet perfect recht is. Maar of 'iets' mijn kinderen of mezelf zou passen, dat zie ik niet. Bon. Die mouwen. Zucht. Als er iets is wat ik nog meer haat dan dubbele maten is het wel een mouwboord tornen die eerst met een tricotsteek vastgezet is en daarna nog gelockt werd. Dubbel prijs dus!
Het kan zijn dat het kind lange armen heeft, ik heb niet echt vergelijkingsmateriaal maar de lengte van de mouwen was hier wel erg nipt - net zoals de trui eigenlijk, ik was stiekem erg blij dat ik de trui zelf wat groter gradeerde. Nu, was ik wat beter bij de pinken geweest -- herinner je je nog 'ik mat zelfs de lengte van zijn armen' #schaterlach --, ik had geen miserie gehad. Ik loste het niet zo elegant op door een extra brede mouwboord aan te zetten en omdat ik dan toch opnieuw moest beginnen, maakte ik in het passeren nog een paar duimgaten #altijdscoren.

C  O  N  T  E  N  T  ?  |  Ik stel het makkelijk uit, dat naaien voor zoonlief, om de meest bizarre redenen eerst. En iedere keer opnieuw ben ik zo content omdat hij er zo onvoorwaardelijk content mee is. Zou ik meer moeten doen dus <3

| Stof:  groene structuurtricot (Editex) | Patroon: Ozzie hoodie (LMV 2017/5) |

Jullie hadden nog een winnaar van me te goed. Ik pakte het als volgt aan; ik schakelde mijn Khadetjestroepen in om elk een winnaar te kiezen en zette ze voor het scherm. Ze giechelden er op los, mishandelden de muis om alle deelnemers goed te bestuderen en kozen - elk met een totaal andere motivatie - met volle overtuiging voor Querida en Trientje. Dames, sturen jullie me een mailtje  [khadetjes at gmail dot com] om je patroon te bevestigen?





Stof in 2017: 23 in  - 108 uit  (15 gekocht&verwerkt - 15 verkocht - 7 gekregen)  - #1in4uit

Ik gooide mijn naaisel in de linkparty van Flaflinko... alle 'Belgische naaisels' worden daar in de kijker gezet, doe jij ook mee?