Het begon allemaal goed #schaterlach

Geen idee hoe ik dat doe, of waarom, maar het blijkt hier quasi altijd uit te draaien op een maaksel-met-een-verhaal. Het gaat van start met een lap prachtige stof, gekocht om er een jumpsuit mee te maken - ik ging voor een volledige kopie van haar exemplaar. Een jojo-ende peer hul je echter niet zo makkelijk in een jumpsuit, dus bleef de stof liggen, wachtend op het perfecte moment. Het grote nadeel van stofjes twee jaar laten rijpen is dat je het wat gehad hebt met de stof... ik verduidelijk, ik vind de stof nog altijd prachtig, maar zou ze vandaag niet meer kopen omdat die -overigens ongelooflijk zachte- stof kreukt als hél. Dus bleef de stof liggen... want om een of andere reden kreeg ik het ook niet over mijn hart om de stof te verkopen.



Ook al rebelleer ik soms eens, ik weet wel wat voor mijn figuur érg vergevend is. Onder dat motto kwam deze jurk tijdens die warme voorjaarsdagen vaak uit de kast. "Hà" dacht ik, "hét moment om dat patroon nog eens uit de kast te halen". Ik nam het patroon uit de kast en zette de schaar in de stof.




Nog een andere reden waarom ik deze (kwaliteit, want van hun viscoses ben ik bijvoorbeeld wél nog altijd fan) stof niet meer koop, is dat ze snel rafelt. Onafgewerkte randen - waarom zou ik afwerken, het patroon heeft een naadtoeslag van 1,5cm, ideaal om Engelse naden te maken - een tijdje laten liggen staat garant voor miserie. Dan heb ik het nog niet over een rondje tornen... want hoewel de jurk normaal gezien snel in elkaar zit, kreeg ik het toch maar weer voor elkaar om er behoorlijk lang over te doen. Ik schat zo'n slordige drie maand #schaterlach.




M  A  A  T  |  Toen ik aan de jurk begon, paste de vorige jurk perfect. Deze jurk past echter alles behalve perfect - dat ligt niet aan het patroon, eerder aan de +kg die ervoor zorgen dat de jurk gewoon te klein is. Tja, dat heb je met onafgewerkte projecten vermoed ik? Voor het archief, dit is dus maat 14, volgens de maattabel val ik in een 18 - hoewel ik op basis van mijn ervaringen toch zou twijfelen, ik vind ze eerder ruim vallen.

M  A  A  K  P  R  O  C  E  S  |  Als je je verstand er een beetje bij hebt, dan is dit normaal gezien een avond doorwerken project. Mijn grijze cellen waren blijkbaar niet aanwezig, want eerste stikte ik er de rits fout in - gedraaid, écht, nog nooit gedaan, nu dus wel, in een stofje dat quasi ontornbaar is. Op zich al voldoende om naar het verdommenis hoekje te vliegen. Ik wou de randen echter per se afwerken met mijn biaisvoet - wat normaal ook geen probleem is - want niet echt van een leien dakje liep... tornen aan ieder armsgat én aan de halsboord. Toen vloog de jurk in een hoekje.
Ik gebruikte geen gekocht biais, maar maakte biais van de stof zelf - vind ik immers mooier - maar je voelt me al komen dat dit ook niet bepaald een cadeau was #schaterlach. Maar het belangrijkste van al is, ze. is. af.

C  O  N  T  E  N  T  ?  |  En ook zien jullie de schamele rest van de foto's die meneer Khadetjes met zoveel liefde maakte - wat kan ik zeggen, ik was even niet zo mild voor mezelf #schaterlach. En ik plak nu eenmaal niet zo goed op foto's #schaterlach³ - ik ben er ontzettend blij mee. Want geef nu zelf toe, zo'n cirkelrok, dat geeft u toch een instant prinsesgevoel.

| Stof: Lili (Atelier Brunette) | | Patroon: Felicity Dress van Jennifer Lauren Handmade |

Stof in 2017: 23 in  - 86 uit  (10 gekocht&verwerkt - 14 verkocht - 7 gekregen)  - #1in3uit
M e v r o u w   K h a d e t j e s   v s   d e   u f o ' s :   4  d o w n