Over 'misschienen'

donderdag 25 mei 2017

Er rolden hier wat hemdjes van onder de naaimachine en veel kan ik daar eigenlijk niet over zeggen.

476-02 476-03 476-04
476-05
476-06

Iemand die mij een beetje kent, trok bij die eerste zin wellicht al de wenkbrauwen de hoogte in; kort & bondig en to the point schijnen niet zo mijn ding te zijn - zelf heb ik daar érg weinig last van. Soit; kinderen in twee opeenvolgende jaren betekent ook communiepret in twee opeenvolgende jaren. Alsof mijn timing - heel eventueel #schaterlach - niet aan de krappe kant was, besloot ik eerst een proefversie van het hemd voor zoonlief te maken om daarna in één ruk door de definitieve versie te maken, zowel voor zoonlief als voor meneer Khadetjes. In mijn hoofd klopte het helemaal.

476-07 476-08 476-09

In mijn hoofd is het fijn vertoeven, ik heb er minstens veertig uren op een dag en ik vermoed dat ik ook niet werk of een huishouden run #schaterlach. Geen idee waarom ik trouwens dacht dat het nodig zou zijn een proefversie te maken van een patroon waar er al verschillende exemplaren van in de kast hangen.
Ik zette voor de gelegenheid de schaar in een lap stof die ik in het najaar 2014 kocht om de Khadetjes er assorti mee te kleden. Ik kan dat zo precies zeggen omdat ik de jurk voor dochterlief maakte, maar om de een of andere reden de stof voor het hemd een nieuwe plek bleef geven. Bijna drie jaar na datum kan ik je met de grootste nauwkeurigheid zeggen waar de stof juist lag gedurende al die tijd maar er een hemd mee maken, oh nee zeg. Bij de laatste 'verhuis' gritste zoonlief het stofje vast en zei hij 'deze!' dus kon ik het niet over mijn hart krijgen het nogmaals op de lange baan te schuiven.

Dossier gemaakt: Het laatste exemplaar zat nipt, het opmeten van zoonlief bevestigde mijn vermoeden dat het kind ondertussen een nieuwe maat vandoen had - welkom tienerversie - zijnde een 140 - voor mij nog steeds geen achtjarige ;). Ik knipte stof voor een vouw in het rugpand maar stikte die volledig vast, gewoon omdat ik dat zelf mooi vind. De knopen, daar brak ik me eerst het hoofd over - 'niets maar dan ook niets passends in mijn voorraad' - maar toen ik terug bij zinnen was, vond ik de perfecte knoopjes, juist ja, in diezelfde schuif ;). Omdat zoonlief nu wel groot is, maar nog geen 140cm groot, knipte ik het hemd na een vliegensvlugge pasbeurt iets korter.

477-01 477-02
477-03
477-04
477-05

Diezelfde vliegensvlugge pasbeurt bezorgde mij een kleine hartaanval... Het hemd leek wat aan de krappe kant te zitten. De pessimist in mij zag me dat patroon opnieuw overnemen, met wat meer naadwaarde, een maat groter - ik verzeker het je, er waren voldoende rampscenario's aanwezig. Toen bedacht ik me dat dat onzin was; zoonlief past nog nét in zijn exemplaar maat 134, de maattabel van Zonen09 klopt, dus misschien was dat vliegensvlugge passen voor niets goed.

477-06 477-07
477-08

Alle rampscenario's werden keurig naar het verdomhoekje geduwd, de 'goede' stof werd bovengehaald en ik knipte dezelfde maat. Het weer zag er begin deze maand niet erg veelbelovend uit. Wat zeg ik, het leek eerder op herfst dan lente en korte mouwen leken me geen aanrader - vandaar de lange mouwen, hoewel het klinkt nogal belachelijk als je dit leest onder een stralende lentezon ;).
Het naaien zelf, ja tuurlijk kruipt daar wel wat tijd in, maar de handleiding neemt je keurig bij de hand zodat dat 'een fluitje van een cent' is, manchetten en split inbegrepen. In de voorraad vond ik vrolijke stippenknoopjes waarvan de achterkant dé perfecte kleur had... heel erg misschien moest meneer Khadetjes die de avond voor de communie nog aannaaien. En nog misschiener vergat ik in mijn knopenritueel - dat mag je rustig letterlijk nemen; knoopsgaten krijgen hier steevast wat stikvlies mee, worden met liefde open gemaakt met het beiteltje waarna ze een behandeling met fray check krijgen - dat er op de manchet ook knoopsgaten zitten, wat we uiteraard pas in de kerk opmerkten. Eerlijk, het interesseerde me niet, ik was allang blij dat het kind schoenen aanhad - heel 'misschienerder' hadden we een half uur nodig om die mysterieus verdwenen dingen te vinden, laat ons zeggen op een moment dat we dat half uur écht niet over hadden. Om maar te zeggen, we hadden hier alles onder controle #schaterlach

477-09
477-10
| Stof: Feathers Ocean (Shimmer II collectie van Robert Kaufman), ooit bij de Stoffenkamer gekocht |
| Patroon: Theo voor tieners van Zonen09 |





Stof in 201718 in  - 68 uit  (7 gekocht&verwerkt - 14 verkocht - 7 gekregen)  - #1in3uit

33 opmerkingen:

  1. Helemaal fan van beide hemdjes! Ik moet altijd lachen met je verhalen erbij. Ze zijn zoooo herkenbaar. Maar zie, 't is gelukt! En volledig met alles erop en eraan!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hoop dat toch altijd, dat ik niet de enige ben met zo'n verhalen ;). In het andere geval, met wat ramptoerisme is niets mis!

      Verwijderen
  2. Ik kan zo verliefd worden op dat verenstofje!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat zijn heel veel misschienekes, Sarah, en ik moet met elk van hem glimlachen. Maar die laatste, van de verloren schoenen: zoooo herkenbaar dat ik echt van ROFL deed!
    Ferm hemdjes trouwens, en proficiat!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zag de avond voordien een foto passeren van vier paar schoenen en ik dacht nog 'zou ik ook beter doen'. Maar ik vrees dat ik nu eenmaal niet zo ik elkaar zit #schaterlach
      En dank je wel x

      Verwijderen
  4. Haha zalig om te lezen. Knoopsgaten daar hoort hier ook nog standaard een gebedje bij 😉

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nu vergeet ik nog te zeggen dat het twee top exemplaren zijn

      Verwijderen
    2. Dank je wel! Knoopsgaten jagen mij geen schrik meer aan - hoewel, daar heb ik ook nog een en ander over te vertellen - dat doet mijn knoopsgatenvoet. Die knopen aannaaien daarentegen, daar heb ik een gruwelijke hekel aan!

      Verwijderen
  5. Proficiat! Altijd leuk om hier te lezen. Prachtige hemdjes maar vooral die met de veertjes kan me bekoren. Alles kwam goed 😁

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Alles komt altijd goed ;).
      Ikvind ze allebei wel iets hebben, maar de veertjes zijn feestelijker en meer 'nu'.

      Verwijderen
  6. Zo'n mooie hemdjes!
    Het is er helemaal niet aan te zien dat er wat misschienen aan te pas kwamen. Hilarisch verteld, zoals gewoonlijk. Geweldig!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hou wel van misschienen, die zijn er hier vaak ;). En ik zou het ook niet anders willen x

      Verwijderen
  7. Eind goed, al goed dan. Het kind kon zijn schoenen aandoen. Dat moet nogal een stresske geweest zijn 😛. Twee mooie hemdjes!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahaha, het was eerder een hilarische zoektocht. Nu, het ging ook zonder die schoenen doorgegaan hebben, maar dat assorti'tje in mijn hoofd hè #schaterlach

      Verwijderen
  8. Allebei heel erg mooi!! Echt toffe stofjes!! Wat stress al niet doet met je hoofd he :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahaha, ik weet niet of het echt stress is, eerder niet zo georganiseerd zijn en de dingen wat teveel op hun beloop laten. Maar hé, alles kwam goed in the end, dus mij hoor je niet klagen!

      Verwijderen
  9. Welkom in mijn hoofd, zo gaat het er hier ook aantoe. Waardoor ik steeds achter alles aanloop, en nog steeds niet bijleer. Misschien ooit ....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ochottekes... ik hoop voor jou dat het wat betert dan!
      Als ik terug kijk op mijn naaijaren, dan vind ik dat ik ongelooflijk veel bijgeleerd én geëvolueerd ben, dus bij mij werkt het wel, zo'n hoofd hebben x

      Verwijderen
  10. Hij kijkt zo zelfverzekerd op sommige van die foto's! Dat kind wist natuurlijk gewoon dat het dik in orde zou zijn !
    Ik vraag me af, zo'n stress, staat mij dat ook te wachten? Vast wel... Wij stonden er ook nooit bij stil dat 2 kinders in 2 opeenvolgende jaren krijgen ook betekent dat alles vlotjes na elkaar komt 😜
    Wikkelgatjes (eenhuisjeopdebuiten.wordpress.com)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het hangt wat van de timing af, ze zitten niet altijd in twee opeenvolgende schooljaren ;). Och, ik bekijk het zo, nu ben ik voor vier jaar op mijn gemak #schaterlach

      Verwijderen
  11. o o o hij is om op te vreten ! Zalig groot klein manneke !
    Misschien is een koesterwoord. Misschienen bieden altijd uitwegen, al dan niet vergezeld van mysteries, gefoeter en geschaterlach. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Fan van de veertjes! En idd, mijn gedachten in mijn hoofd staan ook nooit stil, zelfs 's nachts niet... Bij outplacement "leerde" ik dat mijn "snelpratende mond" daar het gevolg van is ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh, maar mijn gedachten staan wel stil hoor. Ik kan ook zéér goed aan niets denken, en 's nachts gaat de knop hier helemaal om. Op andere momenten, na ja ;)

      Verwijderen
  13. dat verenhemd is prachtig vrouw! en dikke lol met die vermiste schoen :D hier ook al vaak meegemaakt :D

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik troost mezelf dan met de gedachte 'het is overal hetzelfde, ze zeggen het alleen niet altijd' #schaterlach.

      Verwijderen
  14. Ik lig hier in een deuk met die 'misschienen'! Ik zie dat in mijn hoofd ook al helemaal gebeuren binnen twee jaar! Maar de essentie: die hemdjes zijn schitterend mooi geworden, allebei! Gelukkig knipte je geen maat groter voor het tweede, want het is perfect!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind de schouders zelfs nog wat aan de brede kant, misschien (haha, nu doe ik het weer), zou een 134 daar zelfs nog beter zijn. Maar ik bleef toch maar bij die grotere maat zodat hij er in het najaar eventueel nog in zou passen. Een mens mag al eens dromen hé

      Verwijderen
  15. Oh dat blauw met die pluimpkes! Geweldig!

    BeantwoordenVerwijderen

Fijn dat je meeleest! Ik ben benieuwd te horen wat je van de maaksels denkt.

Zoeken in deze blog

Mogelijk gemaakt door Blogger.