[Getest] Als je 't aan de zoon vraagt #2

Stof: Leeuwentricot (Vincente) uit de voorraad - Patroon: Wolf van Zonen09
Vanaf nu ook overal verkrijgbaar in de uitgebreide papieren versie ;).

Zonenmoeder werd ik zo'n zes jaar geleden en daar kan ik behoorlijk kort over zijn. Mijn eigen exemplaar, tja, het is me wat. En toch zou ik, ondanks het ontbreken van duidelijke handleidingen en toestanden, mijn zonenexemplaar voor geen geld ter wereld willen inruilen - hoewel ik het misschien toch wel af en toe overwogen heb, tijdens zijn eerste turbulente levensjaar ;). Zonen zijn super. Punt.

Zonenmoeder zijn, daar weet zij alles van. Haar twee rondlopende exemplaren moedigden haar aan om een derde zonenkind op de wereld te zetten, eentje waar menig naaiende zonenmoeder de vruchten van kan plukken. Dat derde zonenkind, dat is er me eentje; keer op keer plant dat zich voort in nieuwe zonen, waarvan de laatste twee echte pareltjes zijn - als je het mij vraagt toch. Mijn mini-Billie-bandwerkje toonde ik al, Wolf staat vandaag op het menu.

Een tijdje geleden zagen we op een memorabele namiddag een glimp van de nieuwe patronen. Dat ik een traag geval ben, dat weten jullie ondertussen. Dus Wolf, hmm, tweedelig geen probleem, maar een onesie begot? Hmm. Twijfel twijfel twijfel. In mijn hoofd was ik al een stapel pyama's aan het maken. Tweedelig, uiteraard.
In zo'n geval durf ik de hete patat doorgeven aan iemand anders, zoonlief kreeg de eer te kiezen. Ik toonde hem de verschillende mogelijkheden, hij hoefde nog niet met zijn ogen te knipperen, een ééndelige Wolf moest het worden. Met cape graag. #eatthatmoeder. In het passeren griste hij nog een lap tricot van de te-verkopen-stapel. U vraagt wij draaien dan maar?

Wegens een krappe deadline - geheel aan mijn eigen te wijten, vakantie en een absolute naaistop - werd het de allereenvoudigste versie die maar mogelijk was. De naden die het voorpand opsplitsen en die ik zo mooi vind, liet ik voor een volgende versie. Zoonlief en zijn koppig verzoek om de leeuwentricot - dat kan ik hem moeilijk kwalijk nemen, die is werkelijk ongelooflijk zacht! - leidde me naar een versie met korte mouwen/pijpen, meer kreeg ik er niet uit. Ik voorzag dat hij volgende zomer niet meer in dit exemplaar past, dus liet ik zonder enig schuldgevoel de schouderstukken om de cape te bevestigen achterwege. Simpel, ik zei het al, zoonlief ziet 'm er niet minder graag om.

Stof uit de voorraad: beige fleece gecombineerd met katoen (Veritas)

Ondertussen kreeg ik de tijd om te wennen aan de onesie, zoonlief was er vanaf het eerste moment wild enthousiast over. Na de laatste pasronde mocht ik hem zelfs zo in de auto stoppen wegens ik-doe-dat-hier-niet-meer-af. En moeder? Wel, die knipte er nog eentje, een winterexemplaar ;). Aan de cape hoef ik zelfs geen woorden aan vuil te maken, een kind dat in +30° rondvliegt met fleece rond zijn nek, heeft dat nog tekst nodig?

Stashbusten in 2015: 30 in  - 154 uit  (21gekocht&verwerkt - 3 hergebruikt - 39 verkocht)  - #1in5uit