De barometer

Stof: Golden Garden teal (Alexander Henry) van bij Bellelien - Patroon: June jurk uit La Maison Victor 2014/2

Bij ieder kledingsstuk dat af is, ben ik zo enthousiast als een klein kind met een nieuw speeltje. Midden in dat gevoel, wil ik daarin bevestigd worden. Twee keer raden wie daar het slachtoffer van is. Onnodig te zeggen dat de barometer stijgt of daalt afhankelijk van meneer Khadetjes zijn reactie.

"Euh, schoon, lijkt me wat groot voor ons Khadetje, niet?"
"Wat? Dat is wel voor mij!"
"Euh, maar daar zit roze in"
Om maar te zeggen, hij kent me, die vent van mij... Toen ik -lang geleden- de eerste naaisels in dit stofje zag opduiken, vond ik het ongelooflijk schoon. Ik keek en liet het passeren. Toen ik stof voor mijn broekrok bestelde, zag ik dat het stofje in stock was, en voor ik het wist, zat het in mijn mandje. Some things are ment to be, en niets mis met eens uit je comfortzone te kruipen - al is het maar half.

Veel woorden maak ik er niet aan vuil; men neme een patroon dat je figuur flateert, dat getest en goed bevonden is, en vlug ineen zit. Meer moet dat soms niet zijn.

Dossier "de aanpassingen" - Dingen voor de derde keer maken heeft als voordeel dat je verdraaid goed weet wat je er anders aan wil; ik herhaalde de meeste aanpassingen van mijn tweede versie. Bij het lijfje werd de breedte van de halsuitsnijding behouden, de diepte paste ik aan met twee centimeter. Gezien mijn lengte en lagere taille, werd anderhalve centimeter aan het lijfje toegevoegd, maar ook 3 centimeter boven de buste. Voor mij komen de armuitsnijdingen net iets te hoog, dus verlaagde ik die met 1 centimeter, een wereld van verschil!
Openvallende stolpplooien zijn niet mijn ding, dus werden die een drietal centimeter vastgestikt vooraleer het rokdeel te bevestigen. Ik behield de lengte van de rok, en stikte de zoom - machinaal - vast met een blinde steek.

Every time I finish a garment, you can compare the level of my excitement with putting my children in a candy store. To-tal-ly over the top. Well, I don't care. At that time I'm so happy that I need somebody who tells me that it's really one of the most beautiful things I ever made ;). Guess who's my victim ;).
Well, the men, he knows me - and loves me, what makes a huge difference ;) - so he started with
'Oh, you made something for our daughter'. What?? 'Oh, it's for you, now I see. But have you seen the pink in it?' Pink is not really my color, I simply don't like it. For one time, I taught I could give it a try. Since I was already experimenting with color, I choose a very safe pattern that flatters me and that's already in my closet. Can a girl ever have to many dresses? ;)

Stashbusten in 2015: 30 in  - 122 uit  (13 gekocht&verwerkt - 2 hergebruikt - 36 verkocht)  - #1in4uit