Puur amusement

Het was een drukke zomer dit jaar, hoewel ik er alles aan gedaan heb zodat jullie daar niets van zouden merken, aan de andere kant van het scherm...

...want ondergetekende moest zijn mond houden. Niet eventjes, maar wel honderd-vier-en-veertig dagen lang! Mijn enthousiaste vingers en bonkend hart werden zo lang keurig in bedwang gehouden, maar nu mag ik eindelijk tonen wat hier achter de schermen aan de gang was.
Er werd stof uitgezocht (waarbij de bestaande voorraad serieus werd aangesproken, jeuj voor het stashbusten), ik leerde nieuwe fournituren kennen/gebruiken, mooie ontwerpen rolden vanonder mijn machine én ik werd verzocht -binnen beperkte kring uiteraard- vooral mijn mond niet te houden en uitgebreide chaotische mails vol commentaar op te sturen .

Oh. En ik amuseerde me, iedere seconde van die 144 dagen. En ik mocht kennis maken met een aantal halve godinnen - serieus, als klutsend naaistertje mogen proefdraaien voor deze mensen, daar ging mijn hart spontaan wat sneller van slaan - en een plezant testteam.

Met het schaamrood op mijn wangen moet ik zeggen dat Zo Geknipt 1 voornamelijk stof staat te verzamelen. Echt. Maar op dit tweede exemplaar ben ik zo trots en enthousiast alsof het mijn eigen kindje zou zijn... Van een waardige opvolger gesproken! Rep je dus op 14 oktober naar de boekhandel om een exemplaar van dit fijne boek te bemachtigen, ik ben ervan overtuigd dat je er geen spijt van krijgt...
Het is moeilijk kiezen wat eerst te tonen, maar dit maaksel, dat is toch stiekem een van mijn absolute favorieten! Aankondigingen van geboortes en toestanden doen me vanaf nu naar het patroon van dit schattige jurkje grijpen:

Het jurkje is er in baby- & kleutermaten, ten Khadetjeshuize zijn we daar al even uit gegroeid. Veel jongetjes ook in de omgeving, dus was het even denken op welk 'slachtoffer' ik kon testen. De krullenbol in kwestie werd 'geleend' en het jurkje werd op haar maat aangepast. Bij deze kan ik jullie dus melden dat het ook voor (smalle) kleuterdames zeer draagbaar is - mits het in de lengte aangepast wordt uiteraard.

Het recept?
...een jurkje dat goed te doen is om in elkaar te stoppen.
...een model dat alle kleine -en iets grotere meisjes- flateert.
...een maaksel dat lig- en speelproof is.
...twee plezante stofjes, wat (druk)knopen en dikke meter biais.

Toen viel er een baby-meisjes-kaartje in de bus, ik wist niet waar ik het had! Het patroontje werd boven gehaald en in het kleinste maatje (maat 68) werd het kunstje herhaald. Déja-vu, zul je misschien denken bij de kleurencombinatie - in chronologische volgorde was dit jurkje eerst ;). Hoe dan ook, het werkt...

Biais in precies de juiste tint was onvindbaar, dus werd die zelf gemaakt in dezelfde stof. Ik kan zeggen dat ik inmiddels onder de knie heb hoe die stroken stof 't makkelijkst gestreken & gestikt worden. Eigenlijk houd ik er wel van, van die afboording met dezelfde stof. De voorraad bevatte knoopjes van precies dezelfde tint oud-roze als het jurkje, die werden erop gezet, met een drukknop erachter genaaid. Traditiegetrouw het langste werk van het hele jurkje ;)