Gevost of was het gesjoareld?

Zoonlief kwam thuis met een uitnodiging voor een verjaardagsfeestje. Allemaal goed en wel, ondergetekende ging een cadeautje in de winkel kopen. Dacht ik toch.

'Khadetje, ga jij mee een cadeautje uitkiezen?'
Het kind kijkt me aan met een blik van to-ta-le verbijstering.
'Maar mama, ga jij dat niet zelf maken?'
'Ik wil dat wel, maar soms vinden mensen iets uit de winkel leuker.' -en eigenlijk wou ik graag eens 'zetelzitten'
Ik zie zijn hersenen draaien en het eindresultaat is een boze blik.
'Mama, jij moet dat maken. Iets moois.'
Zou jij dan nog nee kunnen zeggen? Ik in ieder geval niet, maar ik voelde me wat gesjoareld.

Het kiezen uit 'wat' blijft moeilijk, ik nam dit fijne boek uit de kast en stopte met bladeren bij een draagtasje... Een plezant - en snel - project, bruikbaar voor vanalles en nog wat en tot in de puntjes uitgelegd. En toen kwam het, dat gevoel van 'zou dit wel genoeg zijn'. De waarde van iets handgemaakts inschatten, het blijft een moeilijke bevalling ten Khadetjeshuize. En wat geef je zo op een verjaardagsfeestje?



In het draagtasje ging een mini ritstasje. Ik gebruikte hetzelfde patroontje als de applicatie op de tas, maar paste alles zo aan dat de rits verzonken zit. Ik schat dat ik er minstens even lang -zoniet langer- aan bezig was als aan de draagtas ;). Maar schattig is het wel. In het ritstasje gingen nog wat klein meisjesgerief en hopla, alweer een projectje geschrapt!

Stof: combinatie Stoffenspektakel en Crosshatch in Green (Michael Miller) - stof voering: Mingle leafs stalks
in hot pink (Kaufman) - Versteviging: Vlieseline H640 - Patroon: Knuffeldraagtas uit Feest in het knutselbos