Getest: Little Daisy van Soft Cactus

Twee ferme madammen die de handen in elkaar slaan, daar kan alleen maar schoons uitkomen. Dat kon ik je al op voorhand zeggen... Vanaf het moment dat ik wist dat er nieuwe stofjes gingen komen, jeukten mijn vingers al om ze te kunnen voelen. En uit al dat moois, mocht ik er eentje kiezen! Een schoon envelop arriveerde en toen kwam het... nen block. Het stofje lag boven op de restjeskoffer - daar passeer ik dagelijk zowat honderd keer - en iedere keer dat ik er langs kwam werd ik opnieuw verliefd.

Ik wou héél graag iets voor mezelf maken, ik wist al precies welk jurkje. Toen kwam de nieuwe Knipmode uit en veranderde ik van idee. Daar had ik net geen stof genoeg voor en ik wilde de mooie print van het stofje wat meer tot zijn recht laten komen. Nieuw gedacht: ik ging bricoleren ;). Toen begonnen her en der prachtige creaties mijn scherm te bereiken... Slik... O, word jij al nerveus in mijn plaats? Ik anders wel!

Stof: Little Daisy uit de Retro Rusty Brown collectie van Pieke Wieke voor Soft Cactus

Toen kwam het moment dat ik mezelf bij de kraag greep en er gewoon aan begon. Ik vertrok van het bovenlijfje van het februari jurkje uit Homemade Wardrobe omdat dat tot nu toe het enige is dat ik voor mezelf maakte dat ik ook echt schoon vind en dat me behoorlijk paste. Ik foefelde wel wat met een aantal centimeters omdat ik nogal groot uitgevallen ben - ik voegde onderaan vier cm toe. Ik combineerde het met een detail van een andere jurk uit datzelfde boek, ik vind die piepgaatjes zo schoon! Ik had gedacht dat dat ongelooflijk veel werk en pruts ging zijn, maar niets van dat alles.

Ik ben niet zo'n ranke den die het kleedje zomaar over het hoofd kan aantrekken - helaas, ik wil het anders graag kunnen hoor ;). In plaats van in het achterpand, stopte ik de blinde rits in de zijnaad - zo stoort het mij minder, kan ik het jurkje makkelijk zelf aantrekken en moet ik niet foefelen om het patroon van de stof te laten doorlopen. Win win situatie dus. En het jurkje kan aan en uit, dat is toch de bedoeling hé.

Met een lijfje alleen kom je niet ver, dus werd er nog een rok bijgetekend. De basis hiervoor is een simpele a-lijn, die ik wat verlengde om mooi over te lopen. Voor de leut stikte ik nog een aantal plooitjes in het verlengde van de prinsessennaden, om het grote rokdeel wat te breken. De naaiwinkel werd overvallen op een bijpassend kantje - man, wat was het moeilijk om tussen al die frullen iets in de juiste kleur te vinden dat ik dan ook nog eens graag zag. Ik ben niet echt zo'n frullerig type, maar dat had je wellicht al door?
Het kantje werd eerst vastgestikt aan de naadwaarde en pas daarna werd de zoom vastgestikt. Omdat ik nog een restje had, stikte ik een strookje tussen het lijfje en het rokdeel - tja, je vraagt me best niet hoe ik in godsnaam kleren assembleer. Ik weet het nog niet zo, of dat daar gaat blijven, dat kantje.

Het kiezen tussen al die verschillende stofjes was erg moeilijk. Het zijn er niet alleen veel, ze zijn ook om ter mooist. Wat mij vooral aanspreekt, is dat je in ieder kleurengamma heel wat mogelijkheden hebt om te combineren - en ze passen altijd, dus je hoeft niet op zoek naar een stofje dat er bij zou kunnen passen. En ze zijn zacht, en licht, en strijken makkelijk, en... alles wat je er al over las ;)
Meer van die nieuwe stofjes kun je bewonderen bij Toertjes&Pateekes in 't dubbel - Soft Cactus - JoChapeau - de Paspelpoezen in 't drie dubbel - Biefrul en binnenkort in uwe stoffenkast?