Zalig de onwetenden

Het is allemaal haar schuld, echt waar, ik kan er zelf niet aan doen. Op mijn experimenten om mijn bevallige rondingen te bedekken, reageerde ze dat ze aan het bloesje uit datzelfde boek bezig was. Dat deed me het boek erbij pakken en toonde me een heel schoon bloesje. Waarop ik prompt een 'dat-wil-ik-ook' gevoel kreeg. Heel volwassen en zo.

Stof: Tiny Tiles Toffee (Michael Miller) van bij Stael - Knoopjes: Veritas
Patroon: Bloesje uit Little Miss Y's Homemade Wardrobe

Gezien het gebruiken-wat-je-hebt principe, keek ik in de kast en koos hetzelfde niet te fotograferen stofje van dochterlief. Misschien niet het meest spannende stofje, maar goed genoeg voor een eerste versie. Hier wordt genaaid tegen de klok - nee, ik had werkelijk niets anders in de kast hangen dat ik kon aandoen - dus was er geen tijd voor een proefversie. In plaats daarvan deed ik mailsgewijs beroep op haar ervaring en ik kreeg een halve roman aan tips. Geen idee waarom, maar de mail gaf me het gevoel dat we dat wel eens rap gingen fix'en. Zalig de onwetenden...

Het knippen en ineen steken van het bloesje ging behoorlijk vlotjes. Op een paar neepjes na is het allemaal gewoon rechtdoor, moeilijk is dat niet. Een 'echte' kraag heb ik nog nooit gemaakt, maar allé, hoe moeilijk kon dat nu zijn. Nog maar eens: zalig de onwetenden...

Uiteindelijk ging die kraag er nog behoorlijk vlot aan, ik spelde het ding een aantal keer langs alle kanten en plots zag ik het licht. Dus die kraag met staander staat eraan - ik denk zoals het boek dat van mij verlangt - maar hoe meer ik er naar kijk, hoe meer ik denk dat die staander er omgekeerd op staat. Wat me bij de volgende bevinding brengt: enige naaiervaring in combinatie met een dosis gezond verstand is aan te raden bij dit boek... De uitleg is bij momenten nogal beknopt. Ik zag mezelf dit niet voor elkaar krijgen een jaar geleden - het loopt nu al niets over.

Het fijne aan naaien is dat je je eigen lijf wat beter leert kennen... Zo weet ik ondertussen al dat wat ik graag zie niet noodzakelijk hetgene is waar ik goed mee sta. Ook wel goed om weten ;).
In de reacties op haar versie zag ik de tip van werken met Engelse naden voor een mooie afwerking langs de binnenkant. Terwijl ik ijverig zat te stikken, floepte die tip door mijn hoofd, dus gooide ik stante pede het roer om en deed ik dat braafjes. Ik had echter wel maar 1 cm naad geknipt, wat niet echt een aanrader is als je daar per se een Engelse naad uit wil krijgen. Tussen het uitrekenen van hoeveel mm en de praktijk stikte ik vermoedelijk op iets meer dan de bijgetekende naadwaarde. Getuige daarvan de plots gegroeide buste en de spartelende knoopjes...

Al bij al heb ik opnieuw veel geleerd met dit brave bloesje. Voor de accordeonoptredens zoek ik al jaren naar de perfecte witte bloes - wat niet mogelijk is, want ik vind dat een vreselijke kleur en er is altijd wel iets van details dat mij niet aanstaat - maar dit jaar maak ik 'm gewoon zelf! Een mei bloesje... weliswaar iets langer dan nu want als ik nu mijn armen de lucht in zwier, komt er behoorlijk wat bloot piepen. Iets langer, iets breder en met kraag met staander en al. Neh.