Een vleugje lente

Een instant lentegevoel, dat krijg ik als ik naar deze handtas kijk - ook wel eens plezant tussen de windvlagen door. "Of ik nog eens zo'n tas kon maken? Tuurlijk, in welk stofje had je dat graag gewild ;)". Zalig vind ik het om tassen, zakjes, handtassen, ... te maken. Het maakt ze niet uit welke maat je hebt, ze passen altijd.

Stof: Hexagons in Turquoise (Daisy Chain voor Prints Charming & Kokka)
Stof voering: Zigtone in Grassland (Joel Dewberry voor Free Spirit)
Patroon: Charming Tote Bag van I Think Sew - Versteviging: H180 op de buitenstof - H640 voor de voering

Ik dook in mijn stoffenvoorraad en liet haar kiezen uit een aantal mogelijkheden. Lap, koos ze toch wel niet voor een van mijn eerste -zwaar gekoesterde- lapjes. Dit stofje was deel van mijn aller aller eerste online bestelling (goh, wat een schroom toen, ik denk dat ik ochottekes in totaal slechts drie meter kocht, wat me toen een gigantische hoeveelheid leek. Grappig hoe dingen zo snel kunnen veranderen). Het werd met liefde gefixeerd, gewassen... en toen vergeten. Zonde eigenlijk.

Ik hou van het modelletje van de handtas, maar een identieke kopie maken is niet zo mijn ding. In plaats van eigenzinnig te doen, volgde ik deze keer wél keurig de handleiding en eindigde het tasje met de voorgeschreven plooien. Temeer omdat ik zo'n opvallend sierstiksel niet zag goedkomen in combinatie met dit stofje. De asymmetrie van de plooien deed me echter wel even -zachtjes hoor- vloeken.

De stof voor de voering zorgde voor wat koppijn. Godzijdank loopt hier een meneer Khadetjes rond die bij momenten heel beslist uit de hoek kan komen - zo doe ik dat, als ik niet weet wat te kiezen, dan geef ik die lieverd de keuze uit twee. Probleem opgelost, voering gekozen en voorzien van een ritszakje. Mijn eerste, dames en heren. Geen idee dat die dingen zo makkelijk te doen zijn, anders hadden jullie ze al véél meer zien passeren. Ik liet opzettelijk het randje van de voering wat uitpiepen omdat ik het contrast wel leuk vind. In plaats van de voorziene magneetsluiting in het midden koos ik voor twee kleinere aan de zijkanten. Op die manier sluit het tasje mooier en heb je minder inkijk.

Alles werd in azuurblauw doorstikt tijdens een fijne naaiavond ten Khadetjeshuize. Mijn compagnon werkte aan een geweldig schoon rokje, en hielp me de juiste knoopjes te kiezen. En ik, ik tetterde weeral veel te veel. Het begint een constante te worden ;)