Khadetklaasje doet van roze

Die khadetjes van mij, dat zijn bij momenten vreemde kinders... Een verlanglijstje voor de Sint was er niet - als hij alleen wat picnicjes brengt, is het oké mama. Het verlanglijstje werd van bovenaf opgesteld en om de kleine poppenmoeder - zo lyrisch is het hier echt niet, die sukkelaars worden nogal vaak aan het haar 'vertransporteerd' - te soigneren, diepte de goedheiligman een schoon wit bedje uit zijn voorraadkamers.

Ik was ongelooflijk blij dat die mens mij op voorhand om raad vroeg - we kennen elkaar al lang hé, enne... hij weet dat ik het niet zo voor fletsige pastellekes heb. Het bedje is prachtig, maar de inhoud... o-ver-mijn-lijk.

Bovenstaande inhoud is al véél meer naar mijn hart. De restjesbak werd doorzocht op rozige tinten - oké, roze is niet mijn ding maar als het dan toch moet, laat de kleurtjes dan maar knallen - en ons Mette kan in stijl slapen.

Voor het dekentje gebruikte ik haar nieuwe aanpak; het katoentje groter snijden dan het zachte stofje. Dat stofje was in een vorig leven een ikea dekentje van broerlief. Het lag wat verloren onderin de kast en het paste helemaal bij de felle kleurtjes van mijn plannen - en het is mode om te recycleren en zo. Ik vind het een leuke manier van dekentjes maken, het enige wat mij stoort is dat het moeilijk is om de hoekjes mooi naar de hoek van de stof te laten lopen - het ligt aan mij, ik weet het, ik ben bij momenten een pietje precies. Als je de buitenstof van twee kanten moet doen passen, dan loopt die lijn niet altijd mooi diagonaal. Bij deze twee hoeken is dat gelukt, maar je wil niet weten hoelang ik daaraan geprutst heb. Iemand die mij de ultieme tip kan geven, laat maar komen!

Om het witte van het bedje wat te breken, werd het aan de buitenkant aangepakt met wat vinyl. Wat vormpjes uitsnijden in dezelfde vormen als het stofje en plakken maar. Aaah, het leven kan simpel zijn...