Khadetjes vs Burda: 0-1

Moeders hé, die zetten hun kinders op de eerste plaats. In mijn geval betekent dat zorgen dat zowel zoon- als dochterlief voldoende lichaamsbedekking hebben. Er staat nog wel wat op mijn verlanglijstje, maar ik hoef niet dagelijks een wasmachine in te stoppen dus mocht ik me buigen over mijn eigen bedekking... Laat het er ons op houden dat een jaar op non actief wat sporten betreft mij niet zoveel deugd gedaan heeft. Versta me niet verkeerd, ik heb geen problemen met mijn lijf - behalve dat ik bepaalde onderdelen liever anders zou zien, maar daar lig ik niet wakker van - maar de kleerkast denkt er anders over: leger...

Naaien voor jezelf vereist echter net iets meer skills dan het naaien van kinderkleding, 't zijn die rondingen hé. Toen ik een workshop voor een tricot dameskleedje zag, twijfelde ik niet: inschrijven! Mijn maatje en ik vulden de auto en we gingen een kleedje maken! Het patroon was al uitgetekend, we konden onmiddellijk beginnen spelden & knippen. De boord van het bovenlijfje werd aangepakt met een kleurig accentje... het is even opletten om dat mooi te krijgen, maar het resultaat mag er zijn.

Zo'n tricotsel ineen steken valt goed mee, ik was er snel klaar mee. Het resultaat aan mijn lijf, dat was het echter niet. He-le-maal niet. Een overzichtje van mijn slimmigheden...

• Mijn lijf doet het niet zo goed met 'rechte' modellekes... ik heb geen foto, maar neem het van mij aan dat bepaalde rondingen zéér duidelijk waren.
• De naad van het lijfje kwam recht op mijn borsten - niet zo flatterend hé - dus dat werd een goede 5cm verlengd. Keurig op de daarvoor voorziene lijn. Toen ik de mouwen in het kleedje zette, klopte het van geen kanten. De boel werd losgemaakt en opnieuw gestikt. En nog klopte het niet... Logisch natuurlijk, diezelfde aanpassing moet je ook aan de mouwen doen of de lengte komt niet meer overeen.

Toen het jurkje ten Khadetjeshuize arriveerde vloog het op de kast. Kwestie van even af te koelen om de zaak op een rustige manier te bekijken. Een kleine maand later was het zover... De mouwen werden losgesneden, net als het rokdeel. De stof voor het kleedje kwam van het Stoffenspektakel en had me €2/m gekost, gelukkig maar. Ik bracht een lap van twee meter mee, ik knipte de stukken gewoon opnieuw. De mouwen werden aangepast, het rokdeel kreeg wat extra speling en de boel werd overlocksgewijs ineengezet.

Madam Khadetjes is nog steeds niet tevreden - het is dan gewoon ook een moeilijk mens ;). Deze slimmerik had er niet aan gedacht dat het probleem misschien nog ergens anders kon liggen... Hilarisch eigenlijk. Ik vermoed dat net dat éne patroondeel dat ik niet opnieuw knipte de boosdoener is. Het lijfje is relatief breed bovenaan, waardoor er precies stof te veel is. Een volgende versie heeft een aangepast voorpand dat doorloopt naar de zijnaad want dat geeft nu een vreemde bobbel bij de bevestiging aan het rokdeel.
Nuja. Na een paar uur prutsen en tornen heb ik het voorlopig even gehad met dit kleedje. Het is toonbaar, en met een vestje erboven zal het niet eens opvallen. Had ik maar mijn huiswerk gemaakt...