Olifantenliefde

Lap zeg... Kreeg mijn grote khadetje toch wel geen uitnodiging voor een verjaardagsfeestje? Zijn eerste? Ja zunne. Dat zorgde hier voor wat kopbrekingen, want wat geef je dan? Gelukkig kletste ik het afgelopen schooljaar heel wat uren met de mama-van aan de schoolpoort en ik meen me te herinneren dat de jarige in kwestie een boontje heeft voor lieve grijze reuzen. Ik liet me gaan, en nu hoop ik heel erg dat ik het niet mis heb ;)

Na een kaptrui had ik nog een lapje tricot over, net groot genoeg voor een olifantenliefhebster. Ik heb nu geen schrik van tricot, verre van. Maar dat rokje... Nooit eerder maakte ik een rokje, en het moest ook uit mijn lapje te halen zijn. En 't mag niet van de poep afglijden... Miserie ;) Ik mat mijn eigenste meisjeskhadetje voor de maat en met de boek van Mme en patroonpapier in de aanslag maakte ik een probeersel.

Stof: Nosh Elephants van bij Koekepeertje - Patroon: aangepast klokrokje van Mme Zsazsa

Het ziet eruit alsof het rokje plots stopt, maar het wordt omhoog gehouden door een zwarte band in boordstof. Nadat ik zoonlief het rokje deed passen -oké, dit heb ik hier niet geschreven- stopte ik er nog knopenelastiek in, of 't kind mag het nog een paar jaar in de kast leggen.
Om het rokje op een originele manier af te leveren, maakte ik nog een tasje.

Stof buitenzijde: dikke grijze vilt - Stof voering: Crosshatch in Daffodil (Timeless Treasures) van bij de Stoffenkamer

 Na een vruchteloze zoektocht naar voorbeelden, tekende ik zelf een patroontje. Mijn machientje deed wat lelijk op de dikke vilt en ik vloekte wat op het formaat, maar uiteindelijk ben ik tevreden van het resultaat. Jitske, een gelukkige verjaardag, lieve meid!

Kinderpraat: "Mama, ik mag niet zeggen dat er een handtasje in het cadeautje zit, nee hé. [schudt tot zijn hoofdje er bijna af tuimelt en zijn gezichtje staat op 'denk-stand'] Dan zeg ik gewoon dat er een olifant in zit."