Of 't moeten niet altijd kleedjes zijn

Als je de blog van Compagnie M nog niet kent, dan moet je zeker eens gaan piepen. Ze maakt niet alleen mooie dingen, maar ze deelt ook nog eens haar prachtige patroontjes. Ik vind ze allemaal schoon, maar tijdsmanagement en een aardig gevulde kleerkast dwongen me te kiezen. Omdat het wel eens iets anders mag zijn, ging ik voor haar playsuit.

Stof: Visbokaal (Robert Kaufman) van bij Bambiblauw - Patroon: Playsuit van Compagnie M

Ik viel als een blok voor de asymmetrie van de playsuit, die dan nog eens mooi benadrukt wordt door de afwerking met met biais. Omdat ik een blauw boordje een te saaie combinatie vond, twijfelde ik tussen rood en geel. 't Zomer, 't is voor een peutermadam en 't mag wat knallen. Geel dus!

 

Voor de afwerking van de mouwen wordt ook biais gebruikt. Voor mij - hoe kan het ook anders, wat heb ik voor ervaring? - was dit iets nieuws. Met wat concentratie en geduld was dit drempeltje vlot genomen. Zoals Marte suggereert in haar handleiding gebruikte ik twee kleuren draad, zodat de draad enerzijds niet afsteekt tegen de biais, en ook mooi opgaat in de achtergrond van het stofje.

Bij het patroon staan geen maten, alles is uitgedrukt in leeftijd. Voor mijn khadetjes is dat best lastig, omdat ze 'groter uitvallen' dan het gemiddelde. Hade is er nu 2,5 dus ging ik voor een 3 jaar. Bij het uittekenen van het patroon viel me op dat het bovenstukje aan de smalle kant ging zijn voor haar, dus dat maakte ik wat breder (die aanpassing deed ik uiteraard ook bij de broek). Waar ik echter geen rekening mee gehouden had, dat was de lengte tot aan het kruis - ik kreeg het bijna toen ik paste... Het feit dat - alle zindelijkheidstraining ten spijt - mevrouwtje nog niet zindelijk is en nog een pamper draagt helpt uiteraard ook niet.

"O nee, daar is ze weer met haar siersteken"

Ik kon het niet laten... Toen ik moest omzomen, pakte ik mijn kaartje met siersteken en keek wat bij de visjes paste. Zeg nu zelf, die golven zijn toch vele schoner dan een recht stiksel - bij een tweejarige is het trouwens ook hoog scoren, voor mezelf zou ik het misschien niet doen. Alhoewel ;)

"Poseren is best vermoeiend" - anders heeft ze geen allures zunne ;)

Het patroontje ineen stoppen was niet altijd even makkelijk, wat meer naaiervaring zou goed van pas gekomen zijn. Maar met wat gezond verstand kom je er ook. Een een extra zak komt altijd van pas hé - het patroon voorziet er maar één... mijn voorliefde om spiegelende patroondelen te knippen besliste daar echter anders over. Als ik de voorbeelden goed bekijk, dan vermoed ik dat ik bij het voorpand misschien ook wel iets mispeuterd heb - aan de halsopening te zien. Muggezifterij van de bovenste plank, want ik vind het een schitterende playsuit - ik vermoed zelfs dat jullie dergelijke naaisels wel nog zullen zien passeren! Merci Marte.