Tempting...

zondag 19 juni 2016

Op het moment dat ik meneer Khadetjes leerde kennen, kreeg ik er gratis en voor niets een nukkige tiener bij. Je hoorde hier nog nimmer iets over een tiener? Klopt, want we hebben het over het nichtje van meneer Khadetjes, dat op dat moment door omstandigheden bij hem woonde en hem helemaal en volledig in haar hart had gesloten. Wat ik ook zei of deed, ik was bezig met een vijandige overname. Nukkige tiener, ik zei het al #schaterlach.

411-02

Het kwam helemaal goed, ondertussen is die tiener uitgegroeid tot een zàlige twintiger met een hart van goud - dat had ze trouwens toen ook al, laat daar geen twijfel over bestaan - en werd ze vijf jaar geleden doopmeter van dochterlief. De denkbeeldige strijd om het hart van meneer Khadetjes is ondertussen voltooid verleden tijd.
Op het verjaardagsfeest van dochterlief had ze 'iets te vertellen'. Zoals je ondertussen wellicht al kunt raden, bleek dat iets een aankondiging van een bruiloft te zijn... Ik ben niet zo'n romantische ziel maar ik moest onmiddellijk aan mijn eigen trouwfeest denken. Geen grootse toeters of bellen, maar een dag die één lange aaneenschakeling was van warme mensen en hun geschenken. Zo kreeg ik de stof van mijn jurk van een vriendin, en maakte een andere vriendin voor mij die eenvoudige jurk die ik niet vond. Ondertussen zijn we negen jaar later, nog steeds wil ik niets aan die gouden dag veranderen - ook al liep er vanalles fout, het deert me niet, gewoon al het terugdenken maakt me warm vanbinnen. Zoiets wou ik ook voor het nichtje... een warm geschenk boordevol liefde.

411-03
411-04
411-05

Nostalgisch en al flapte ik eruit dat ze wat mij betreft mocht kiezen; ofwel gaven we haar een enveloppe-achtig iets ofwel kon ik haar een plezier doen met ik zeg maar wat, kleding voor de bruidskindjes? Stralend zei ze 'ja! Kleding voor de bruidskindjes graag'. Had ik me daar toch weer wat op de hals gehaald #schaterlach. Nogal een chance dat ik niets in de orde van een trouwjurk voorstelde ;).

411-06

Omdat het nichtje en ikzelf niet echt dezelfde stijl hebben, vroeg ik om wat richtingaanwijzers. Nul op het rekest, "alles wat je doet zal goed zijn". Charmant, dat wel, dat blindelings vertrouwen, maar het voelde niet goed. Tuurlijk kan ik naaien maar tegelijk was er héél wat schrik om dat klusje te verpesten. Aangezien ik ondertussen kampioene loslaten aan het worden ben, deed ik van loslaten #doewaarjegoedinbent en er kwam een patroon én stof op mijn pad. Beide zag ik in mijn dromen olijk naar het altaar huppelen. Het aantal - vier stuks, alstemblief -, de locatie van de bruidskindjes - twee in huis, eentje aan de andere kant van het land en eentje op driekwart van die afstand - en de datum van de festiviteiten - op slechts één maand van zoonlief zijn communie - deden de wenkbrauwen even de lucht in gaan, maar ook daar deed ik van 'loslaten'. Ik kreeg de maten van een naaiende oma - professionele maten waarvan ik de helft niet eens kende, misschien moet ik toch nog eens nadenken over die naailes - en ging aan de slag met proefjurkjes. De jurkjes werden halverwege ergens gepast en na de communie ging ik enthousiast aan het werk voor de definitieve versies.

411-07
411-08

Dossier gemaakt: Ik zag bij Mondepot de perfecte stof voor een bruiloft passeren; bruikbaar langs beide kanten, wit met goud of omgekeerd. Ideaal in de meeste gevallen. Ik tintte nogmaals of er écht geen accentkleur of zoiets was waarmee ik aan de slag kon gaan - het bloed kruipt nog steeds waar het niet kan gaan, ik ben verzot op kleur - en na een hernieuwde carte blanche ging ik aan de slag met de stof. Na een glimp van de bruidsjurk - niet wit - koos ik resoluut voor de gouden kant van de stof, zo was ik er zeker van dat de kindjes niet met de bruid zouden 'vloeken'.
Ik ging drie keer aan de slag met Once upon a party van Ienemiene; telkens een hoge taille met een klokrok eronder. Voor de kleinste jongedames vertrok ik van een 98 en gradeerde ik naar een 104 of 110 in de taille. Voor dochterlief maakte ik een ongewijzigde 116 - bij haar vertrouwde ik op de maattabel, bij de kleinste meisjes mat ik zelf na op het patroon wegens nogal afwijkende maten ;). Alle jurken werden volledig gevoerd met een lichte witte katoen, afgezet met een gouden biais. Om het rokdeel wat voller te laten vallen, gooide ik er enkele meters tule tegenaan. Bij de kleinste jurken verwerkte ik dat tussen de buiten- en de binnenstof, drie rokken in tule waarbij er bij één exemplaar een gerimpelde strook van 10cm onderaan werd aangezet voor wat extra volume. Dochterlief kreeg een aparte onderrok aan een elastiek; ik vertrok hierbij van het idee van de strokenrok maar gebruikte héél wat meer tule - ik vermoed dat er uiteindelijk twaalf meter tule in de onderrrok zit. Zelf vond ze de onderrok "zo prachtig mama" dat het kleed niet eens meer hoefde #schaterlach

411-09

Om de jurk wat te 'breken', naaide ik een lintje op de scheiding tussen boven- en rokdeel. Maanden geleden vond ik in de plaatselijke naaiwinkel een lint van de perfecte kleur. Niet echt mijn stijl of ding, maar passend bij de stof en de gelegenheid. Ik werkte de kleinemeisjesjurkjes af en kwam tot de constatering dat ik niet voldoende over had voor de jurk van dochterlief. Dat ik even door een paniekmomentje ging, dat hoef ik er wellicht niet bij te vertellen? De jurkjes gingen op de post met bestemming 'andere kant van het land' en ik probeerde het hoofd koel te houden. Mijn ergste vrees werd waarheid; ik had tijdens mijn strooptocht het laatste stukje van de rol gekocht en er was niets meer te vinden. Ik zocht en vond -zuchtend- een waardig alternatief, zo mogelijk nog meer gesmaakt door dochterlief; rozen, parels en pluimen - wie mij een beetje kent, weet dat ik daarvan werkelijk gruwel.

Dossier gemaakt: Voor zoonlief had ik grootse plannen; ik wou dat hij perfect bij de meisjes zou passen én er gelijkwaardig zou uitzien. In mijn hoofd zat een witte Cisse in gabardine, een Theo in popeline en een gilet in de goud/witte stof. Na de communieuitspattingen gaf het lijf voor een tweede keer volledig forfait... tijd om keuzes te maken dus. Met pijn in het hart besloot ik een wit hemdje te kopen - met lange mouwen, gezien het kwakkelende weer van de laatste tijd -, net zoals een okergele broek. Omdat het nogal vaak de zoon is die het onderspit moet delven wat betreft zelfmaak, sleepte ik me de avond voor de bruiloft vastbesloten naar de naaimachine en maakte ik een Fil vest uit La Maison Victor. De stof spreek voor zichzelf - en mede uit tijdsgebrek, laat ons eerlijk zijn - dus liet ik de paspelzakken vallen en maakte ik een erg simpele versie. Gekocht of zelfmaak, mijn lieverd trok het zich niet aan en hij straalde ♥.

411-10
411-11
411-12

Ik durf niet te tellen hoeveel uren ik ermee bezig geweest ben, met het uittekenen/aanpassen van de patronen, de proefversies, het zoeken naar een geheel, het naaien en weg en weer rijden. Vraag me dus niet om dit kunstje te herhalen, ik ben het niet van plan - tenzij je mijn schoonzus bent, dan is het een ander verhaal.
Bruid en bruidegom waren in de wolken met ons geschenk, zelf vind ik dat alle moeite er geen teveel geweest is. Ik zou het zo opnieuw doen :). Misschien wat 'meer op tijd', maar dat is slechts een detail, nietwaar? #schaterlach.

411-13
Stof: Goud katoen (Lucy has a secret) - Patroon gilet: Fil vest uit LMV - Patroon jurken: Once upon a party (Ienemiene)





Stof in 2016: 12 in  - 70 uit  (14 gekocht&verwerkt - 0 verkocht)  - #1in5uit

63 opmerkingen:

  1. Ach,wat super lief van je! En prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Whow...schoon...allergeweldigst schoon ... ben niet zo voor blingblingtoestanden maar in dit geval helemaal perfect! De onderrok van docherlief is geweldig... dat stukje dat komt piepen... fan ben ik daarvan! De zoon is ook geweldig knap...schone gilet! En de 2 kleine vanaandeanderekantvanhetland prullekes zijn om op te eten! Geweldig was je weer maar... niet dat ik me wil moeien... nu naar je lijf luisteren! Zie je het vingertje van de juf??? Geniet nog maar fijn na van je kunstwerkjes! Vanuit uwe zetel! Lieve groetjes.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben ook niet van de bling, maar hier mocht het wel vond ik.
      Lieve juf, ik luister meestal naar het lijf, echt wel, getuige daarvan de gekochte onderdelen. Maar soms hè, word ik zo geweldig verdrietig van alles wat me niet meer lukt, dat ik er af en toe mijn voeten moet aan vegen, aan dat lijf van mij... want dat hoofd moet ook wat gezond blijven ;).

      Verwijderen
  3. Super mooie outfits voor de bruidskindjes. Je hebt het prachtig gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Amai Sarah, super gedaan... En zo'n schoon foto's zeg!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat laatste zal eerder een geluksslag zijn dan kunnen, tweejarigen laten zich in ieder geval niet door mijn lens vangen #schaterlach #vijfjarigenookniet #zesjarigenooknietaltijd

      Verwijderen
  5. Knap gedaan! Wat een werk maar veel voldoening van zo'n prachtig geheel!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel! Ik genoot er zelf ook met volle teugen van :)

      Verwijderen
  6. Misschien niet helemaal uw ding, maar ik vind ze prachtig! Bruidsmeisjeskleedjes, dat maak ik zo graag :-)!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. #schaterlach, ik heb dat precies al willen zien bij jou, dat jij graag bruidsmeisjeskleedjes maakt. Ik vind het ook wel fijn om doen, maar ik ga er precies geen gewoonte van maken.

      Verwijderen
  7. Wat een prachtig geheel daar zo mooi samen op die laatste foto.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oh wat passen ze allemaal prachtig bij elkaar! Ik had Stan niet eens herkend in zijn chique kostuum ;-) Ik roep oh en ah en chapeau voor uw werk, al had ikzelf met carte blanche waarschijnlijk iets meer mijn eigen goesting gedaan ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. #schaterlach maar het ging niet om mij hé. Zo'n dingen zijn goed om mijn grenzen eens over te steken, want uit mezelf zou ik die toeters en bellen nooit uit de kast halen :).

      Verwijderen
  9. amaaaaai, ik ben zwaar onder de indruk!! echt prachtig!! wat een werk zeg, en dat allemaal zo kort op de communie en met modellen zo ver, enz... ik ben vol bewondering voor het eindresultaat!! dat kan niet anders dan héél erg geslaagd geweest zijn!! de laatste foto bewijst dat ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Stiekem is het een fijn cadeau om te geven... Ik kan wel eens zuchten en puffen, maar ik amuseerde me in de afwerking - ik stikte de naden zelfs door met een hartjessteek ;). Ieder jurkje hangt samen van mooie herinneringen, en dat vond ik een ongelooflijk mooi cadeau om geven.

      Verwijderen
  10. Wat een werk ! Maar vooral : wat een prachtig resultaat !!! You did it again !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voor sommige mensen doe je al eens iets extra's, dit wou ik écht doen voor haar.

      Verwijderen
  11. Dat is tien keer beter dan een envelop! Zo schoon!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een prachtig verhaal! Gelukkig was meneer Khadetjes zijn hart groot genoeg voor jullie allemaal :-) En super creaties, ik zat met open mond te kijken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel! Het leven geeft soms al eens onverwachte cadeaus ;)

      Verwijderen
  13. Ik begin stilaan te begrijpen waarom de blogberichtjes even stil lagen ;) Maar wat een zalige resultaten! Machtig prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het was nogal een werkje van lange adem maar ik spreidde het wel redelijk; ik denk dat ik de proefjurkjes al in maart maakte! Ik deed het mezelf wat aan met vijf rokken per jurk, maar in the end ben ik zo blij met het geheel :)

      Verwijderen
  14. Wat een prestatie ! Opdracht helemaal geslaagd ! Een geweldig cadeau ook voor je nichtje .

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Een envelopje zou hier alleszins niet aan kunnen tippen, gelijk wat de inhoud zou zijn. En dat jij dit doet met tegensputterend lijf, amai, ik zou het niet doen zonder lijf dat tegenwerkt. Bewondering - weeral :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wauw, echt super goed gedaan! Ik voel de liefde tot hier!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik zou uw schoonzus wel willen worden ware het niet dat ik mijzelve al in het echt heb verbonden! ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Verdorie toch #schaterlach
      Het zou ook niet lukken, mijn broer is ook al van 't straat.

      Verwijderen
  18. Wauw Sarah dit is allemaal een voor een prachtig!!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Amai, ik bewonder jou. Wat een geslaagde outfits. Je mag trots zijn hoor. Die stof zag ik ook passeren maar was te laat ze was uitverkocht toen ik wou aankopen. Jij was misschien met alles lopen, hahaha. Knap werk !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik weet zeker dat er na mijn aankoop nog over was #schaterlach. Geen idee wat je plannen ermee waren, maar ik heb nog wat over, geef maar een gil, misschien kan ik je nog gelukkig maken.

      Verwijderen
  20. Waaaah! Dat is echt een geweldig mooi cadeau. Misschien niet helemaal met Khadetjes stempel, maar oh zo mooi! Het perfecte moment om je in een andere naaiwereld te begeven, die van glitter, tule,glitter, kantjes, glitter en... nog meer glitter...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nagel op de kop! En geloof me, de jurkjes glitterden, niet te vangen op foto :)

      Verwijderen
  21. Eigenlijk kan ik gewoon echt niet geloven dat je dit gepresteerd hebt met een tegensputterend lijf en in volle communiestress. Echt. Niet. You superwoman!
    En ook: wauw, wat een prachtig cadeau!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In mijn hoofd had ik een volledige planning - die uiteraard van geen kanten klopte -, dat hielp om de zenuwen weg te houden. En ik wist wat ik wilde maken én dat dat paste, dus ik moest alleen wachten tot het lukte om ook effectief te naaien :)

      Verwijderen
  22. Reacties
    1. Dank je wel! Het is alleszins fijner geven dan een enveloppe.

      Verwijderen
  23. Was, is supermooi mr die complimentjes heb ik al gegeven op d-day he 😉

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. :). En wat was ik blij dat ik je nog eens zag én dat de khadetjes zich konden uitleven ondertussen.

      Verwijderen
  24. Alles is eigenlijk al gezegd in de comments... Knap, mooi, straf! Staan er nog zo'n grootse plannen op stapel voor 2016?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Laat het uit hoor, dat was het was 2016 betreft ;). 'Enkel' nog een communie volgend jaar, maar dan ben ik er -denk ik toch- enkele jaren vanaf.

      Verwijderen
  25. Je hebt jezelf wederom overtroffen. Schitterend!!

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Schitterend cadeau, en wat een werk vrouw...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Eigenlijk viel het nog mee, na de eerste exemplaren had in ondertussen wel door hoe het patroon in elkaar zit #schaterlach. En de stof doet véél hé.

      Verwijderen
  27. Dit klopt zo helemaal, het verhaal, de vele harten die erin zitten en het plaatje. (En jouw overuren makende tikker, die hoor ik erin bonken tot hier. :-) )

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. (En nu snel dit venster toe, Zanne zou een moord doen voor de jurk van jouw mevrouwtje!)

      Verwijderen
    2. Die tikker deed vooral van onmacht en frustratie - wat kan het zenuwtergend zijn om te willen en niet te kunnen. Maar kijk, het kwam helemaal goed! En hihi voor Zanne, ik heb nog wat stof over ;);)

      Verwijderen
  28. Echt super prachtig! Dit is een cadeau waarvan je alleen kan dromen. Perfect, echt perfect. En de zoon past er hélemaal bij! Super tof om te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Super mooi Seg!
    Soms foto van de onderrok op zich?
    Ik brgin binnenkort ook aan zo een groots project en bibber nu al ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geen paniek, dat komt goed!
      Geen foto's maar stuur me eens een mail en ik neem er enkele voor je! Ik volgde min of meer het patroon vande strokenrok van het patroon.

      Verwijderen

Fijn dat je meeleest! Ik ben benieuwd te horen wat je van de maaksels denkt.

Zoeken in deze blog

Mogelijk gemaakt door Blogger.