Comateus met zwier

In tegenstelling tot wat mijn virtuele aanwezigheid doet vermoeden, ratelen de machines hier aan een flink tempo. Zowat elk vrij moment - ik geef toe, het is wat zoeken - wordt benut om patronen over te nemen, stof te knippen of zelfs links of rechts een naad te stikken. Ik behoor niet tot de georganiseerde mensen die al lang het zomergerief klaar in de kast hebben hangen, dus vul ik nog steeds de vestimentaire gaten in de kast verder aan. Juist die gaten - aka écht ontbrekende kleding in de garderobe - zorgen ervoor dat er een kink is in de kabel maken-fotograferen-bloggen. Maaksels vliegen van de naaitafel naar het lijf, foto's nemen komt er niet van en - ook dat geef ik vrolijk toe - soms ontbreekt me de goesting om er mijn werk van te maken.

Ik spotte deze bladeren crêpe een tijd geleden. Voor allerlei nieuwe katoenen stoffen knijp ik makkelijk mijn ogen dicht, maar mooie crêpe kan ik moeilijk laten passeren zonder onmiddellijk minstens vijftien wilde plannen te hebben.
Ik sleurde dochterlief voor het scherm en liet haar kiezen tussen de witte en de zwarte variant. Ik was ervan overtuigd dat ze voor de zwarte stof zou gaan, maar het klonk resoluut "wit". Ik kromp wat ineen want dochterlief is een notoire ravotter, en hoewel ze dat van mij in al haar kleren mag doen, is het net iets eenvoudiger om zwart vlekloos te houden #schaterlach. Maar bon, het kind koos wit, het kind kreeg wit, ik klikte beide stoffen - de zwarte voor mij ;) - in mijn mandje en schafte mij een patroon aan dat ik niet ging kopen. Niet dat ik een of andere boycot uitvoer, maar met een flinke stapel tijdschriften en boeken - ja, zelfs losse patronen - in huis, probeer ik zoveel mogelijk te gebruiken wat ik heb. Ge kunt niet op alle vlakken winnen, nietwaar #schaterlach.

M  A  A  T  |  Veel tekst en uitleg moet ik niet geven deze keer. Wie een beetje 'mee' is, die heeft uiteraard al lang de Clara culotte herkend. Er lag een proefstofje klaar - ik las links en rechts dat de broek eerder wijd uitvalt - maar tijdsgebrek deed me onmiddellijk in de 'goede' stof knippen.
Ik duwde dochterlief in de maattabel en kwam uit op een 7j in de taille met een 9j op de heupen. Die 9j heeft ze trouwens ook in de lengte nodig. Ik liet de lijnen overlopen van een 8 (taille) naar een 9j en nam de elastiek op maat (zijnde 7j dus). Op die manier kan dochterlief de broek dit jaar dragen en past die volgend jaar wellicht ook nog (als short) aangezien het kind nauwelijks groeit in de breedte.

M  A  A  K  P  R  O  C  E  S  |  Op vier mini plooien op het voorpand na, stelt de broek niet zoveel voor - haha, dat klinkt misschien wat uit de hoogte, zo bedoel ik het niet, ik wil maar zeggen dat er geen super technische hoogstandjes te pas komen en het naaien dus érg vlot gaat. Het grootste deel van mijn tijd ging naar het stikken van het striklint.
Het is wat het is, een los vallende broek, en zelf vind ik er dochterlief geweldig goed mee staan. Tijdens het dragen viel het me niet zo op, maar nu ik de foto's van dichter bekijk, valt me op dat ik stilaan wat meer rekening mag houden met de combinatie holle rug/bolle poep bij dochterlief - en dat ik bij een volgend exemplaar wat stof achteraan mag wegnemen dus ;). Maar hé, dat zal alleszins niet beletten dat deze broek vaak uit de kast zal komen ♥