Mevrouw Khadetjes ging eens vliegen ;)

Het is niet de eerste keer dat ik mijn liedje zing, maar ik hou niet van kleding winkelen. Het shopping gen - als er al zoiets bestaat - is niet in mijn bezit. Ik kan er moeilijk geduld voor opbrengen, voor het doorsnuisteren van rekken - ik ben zo'n vervelend geval dat één blik op een volledige winkel kan werpen en onmiddellijk beslist "dat er niets voor mij in zit" - en dan heb ik het nog niet over de dolle gang naar de paskamers waar ik constateer dat het kledingstuk in kwestie gemaakt is voor iemand die volledig anders gebouwd is dan ondergetekende. Het zal je niet verbazen dat ik het dus maar zelden doe, dat martelen van mezelf. Ik koop een stof die mijn goesting is, en kies een patroon (of omgekeerd). Véél trager dan een winkelmandje vullen wat er onmiddellijk ook voor zorgt dat alle kleding veelvuldig gedragen wordt - op een uitzondering na, omdat het patroon toch niet helemaal mijn ding blijkt te zijn, maar dat komt steeds minder en minder voor.

Hoewel ik uw scherm niet zo vaak sier, wordt hier écht wel voor mezelf genaaid. #zegikmeteenglimlach Mijn gewicht heeft een dieptreurig hoogtepunt bereikt waardoor het grootste deel van mijn kleding niet meer past. Shoppen maakt me niet gelukkig, naaien wel en het resultaat daarvan zijn enkele nieuwe jurken in de kast. Naast dat winkelen-in-het-algemeen-dingetje ben ik eveneens niet zo'n fan van het nemen van foto's van mijn eigen kop, dus hapert het online gedeelte wat #schaterlach. Maar kijk... ik ging weken geleden op naaiweekend en zette mezelf op de planning. Een van die acties omvatte een heerlijke crêpe (vorig jaar bij Fabrik Unik gekocht; ik vind er wel vaker mooie stoffen die mijn goesting zijn én waarmee mijn scherm niet overspoeld wordt) en een patroon waar ik van dag 1 fan van was.

 Toen ik de eerste Penny jurk zag verschijnen, was ik onmiddellijk verliefd. Hélemaal mijn ding, ik wou al lang een hemdjurk maken en van een cirkelrok ben ik ook niet vies - wegens veel flatterender voor mijn figuur dan jurken met rimpelrokken. Het was dan ook een patroon dat ik moest hebben en aldus onmiddellijk in mijn mandje klikte.

#newsflash
#hetpatroonkwamuitin2017
#zucht

Bon, twee jaar later, twee jaar wijzer #hoopiktoch
Ik nam de crêpe die ik voor deze jurk in gedachten had, grabbelde het geassembleerde en zelfs al uitgeknipte patroon mee en ging op weekend. Om mijn uitstelgedrag tegen te gaan nam ik geen andere stof/patronen/whatevers mee. Het enige wat verder mee ging was die andere Penny jurk, de jurk die mijn feestjurk 2017 bedoelde te zijn. Kwestie dat die toch eens af zou geraken ;).
Ik kreeg de jurk eerlijk waar zonder al te veel problemen af. Eens ik begon te stikken, bleek het niet eens zoveel in te houden, dus kon ik me eerlijk waar wel voor de kop slaan dat ik het zo lang uitgesteld had.

M  A  A  T  |  Het patroon dat in mijn naaidomein rondfladderde - hoog en droog op de kast, schoon uit het zicht van mijn schuldige geweten #moehaha - bleek maat 16 te zijn. In de ideale wereld zouden mijn maten daarmee overeenkomen, helaas pindakaas heb ik tegenwoordig eerder maat 18. Ik ploos het wereldwijde net uit, constateerde dat het patroon eerder ruim valt - ik mat dat voor alle veiligheid zelfs nog eens na - en besloot er mijn derrière maat 20 aan te vegen. Die past trouwens pèrfect in een cirkelrok die voor kleinere exemplaren bedoeld is #schaterlach.

M  A  A  K  P  R  O  C  E  S  |  De reden waarom het zo lang duurde voor ik effectief mijn schaar in stof zette, waren twijfels over het bovenlijf - en de hoeveelheid stof die een volle cirkelrok voor volwassenen opslorpt, serieus zeg! Ik google'de erop los en kwam overal hetzelfde tegen; 'ik verlengde het bovenstuk blablabla'. Zonder enige kennis van patroontekenen vond ik het wat moeilijk om in te schatten hoeveel ik moest verlengen - ik maakte nog nooit iets van dat patronenmerk, dan is dat altijd wat gokken. Dingen die simpel opgelost kunnen worden door een toile te maken, maar hé, ondergetekende idioot is niet zo fan van toiles maken.

Anyway, ik mat na op patroon, twijfelde en herhaalde dat hele proces tientallen keren. Toen lapte ik er 8cm bij onder het motto 'teveel kunt ge altijd afknippen' en knipte de hele handel uit. Zelf ben ik 179cm groot en is die lengte in proportie groter dan waar patroontekenaars vanuit gaan. Zowel bovenlijf als onderlijf zijn iets langer dan gemiddeld. En toch is het een nipten, die 8cm. Een volgende versie krijgt wat meer stof van me.

Aangezien het bovenlijf 8cm extra meekreeg, dacht ik dat ik de cirkelrok niet veel moest verlengen - vind ik trouwens ook niet zo'n leuk klusje, die op de correcte manier verlengen - en nam ik maat 16 met de lengte van maat 20, wat me 3cm extra opleverde. In plaats van de zoom af te werken zoals hoort, maakte ik met mijn rolzoomvoet een simpele rolzoom. Weer een centimeter gewonnen ;).

Het patroon is eenvoudig. Wil je graag een hemdjurk maken en ben je een beginner; dit is een perfect patroon! Geen nepen, ritsen of staanders, wel een aantal kleine details die in mijn drukke stof compleet verloren gegaan zijn #schaterlach. De stof is niet helemaal mijn ding, ik beschouwde de jurk eerder als een proefstuk voor mijn 'goede stof'. Je weet wel, de stof die zo mooi is dat een mens er haast niet in durft te knippen.
Het naaien zelf ging ongelooflijk vlot, echt waar. In een mum van tijd zat de jurk ineen - geniaal ineenzetten van dat knopenpat, dat zag ik niet aankomen! - en dat verliep zonder noemenswaardige incidenten. Het enige waar ik niet tevregen over ben, is hoe de schouders wat 'staan', maar dat ligt aan mijn eigen naai- en knipkunsten - voor wie het patroon graag wil maken; het is super belangrijk dat je het schouderstukje perfect recht van draad knipt en het is zelfs nog beter dat zowel aan de voor- als achterzijde te stabiliseren met naadband. Dingen die ik dus niet deed en waardoor mijn stof een eigen leven leidde en nu wat 'staat'.
De positie van de knopen zoals aangegeven op het patroon, vond ik ook wat gek, het is beter eerst te passen en dan pas te markeren waar de knopen moeten komen. De knopen zijn trouwens overbodig, ik trek de jurk vrolijk over mijn hoofd aan. Een jurk die trouwens aanzienlijk minder stof nodig heeft dan de handleiding je adviseert; ik kan alleen maar aanbevelen eerst je patroon te knippen vooraleer stof te bestellen - ik kreeg uit de 'rest' zonder al te veel te puzzelen nog een Thea met lange mouwen.
Zoals bij alle jurken met een elastiek in de taille, maakte ik hier gebruik van knoopsgatenelastiek. Fijn als jij gezegend bent met een gewicht dat stabiel blijft, hier is dat niet zo, en op die manier kan ik de jurk passend maken.

Hoewel de jurk al minstens een maand - zelfs langer, denk ik - af is, bleek het proces van fotograferen een flinke processie van Echternach te zijn. Je ziet het duidelijk op de foto's, minstens drie verschillende plekken, een kapsel dat een kappersbeurt nodig heeft/gekregen heeft en ga zo maar door. Blijkt dat de volle cirkelrok die me een instant prinsesgehalte bezorgt ook érg graag de lucht in gaat - neem dat dus maar letterlijk - en de wind van de voorbije weken zorgde voor hilarische momenten. Ik trek het me niet aan en blijf de jurk met een glimlach dragen. Nogal een chance dat ik goede reflexen heb #schaterlach.

Stof in 2019: 13 in  -  56 uit  (10 gekocht&verwerkt - 5 verkocht - 1 gekregen)  - #1in4uit