Zwaai en zwier. Oh. En glitter.

Ik ging op weekend.
In oktober.



Ik maakte een rokje, niets moeilijks - ik ben al geleerd ondertussen, babbelen, luisteren en lachen gaan niet samen met grootse naaiverwezenlijkingen. Toch niet achter mijn machine, want ik zag tijdens datzelfde weekend op een ander enkele pareltjes 'geboren' worden - twee stroken rimpelen, zomen en een rekker. Dat is het. Meer niet.




Toen ik thuiskwam, hing ik het rokje aan de wolk aan de deur - mijn plek waar kersverse naaisels terecht komen; om even te overdenken of het 'af' is of niet. En daar bleef het drie maanden hangen. Nu moet je weten dat ik nogal vaak door die deur ga of voorbij kom, en dus iedere keer dat rokje zag. En toch bleef het hangen. 'Omdat het kind niets had om erop aan te doen'. Juist ja, ik ben er zo eentje, zo gaat dat dan.



Ik vermoed dat de zeshonderdachtenveertigste keer dat ik het rokje zag, net die stamp onder mijn derrière was die ik nodig had. Een patroon uit de kast, eenzelfde stof, wat glitterflex en de volle drie uur van mijn tijd losten het 'probleem' op. Kind content, moeder content en een leeg haakje, wat wil een mens nog meer? #schaterlach



Dossier gemaakt: Over de rok moet niet veel gezegd worden; ik nam twee stroken stof (volledige stofbreedte) en ging die met mijn rimpelvoet te lijf. Beide stoffen op elkaar, een elastiek op maat van het kind - ge vertelt die dat het een 'nieuwe' riem wordt, en laat die zo rondlopen om te zien of de omtrek juist is -, je sandwicht de boel en uw rok is klaar. Drie maand later levert dat zelfs een pittig korte rok op, maar hé, het kind heeft nu wèl een truitje dat erop past.

Voor het bovenstuk molesteerde ik het patroon van de Leather Sweater in maat 128, dat is een maat groter dan ze heeft, maar ik wilde een ietwat oversized gevoel - het had zelfs nog wat meer mogen zijn, maar allé, ik mopper niet over details. Ik tekende het 'leer' stukje erbij aan het voorpand, en stopte op achterste naad een stukje kant ertussen. Het kiezen wèlk stukje was uiteindelijk nog het langste werk vermoed ik #schaterlach. Ik liet de zoomboord voor wat die was, tekende een licht holle lijn aan het voorpand, een bolle aan de achterkant en zoomde om. Klaar. Oh. En dan draagt ze dat truitje op een broek. #uiteraard.