Hét is gelukt, dames en heren!!

Naast het hamsteren van stof - dat gaat ondertussen voorzichtig de goede kant op, blijkbaar vat ik stilaan het principe van 'oefening baart kunst' - is er nog een rode draad in mijn driejarige 'naaicarrière'... het koesteren en een ik-vertik-de-schaar-daarin-te-zetten-tot-ik-xxx kg-minder-weeg. Het minste wat je over mijn gewicht kan zeggen, is dat het nogal varieert. Mijn lijf is mijn lijf, daar heb ik ondertussen eigenlijk wel vrede mee - het moeilijk kunnen bewegen, dàt is een ander verhaal. Maar stiekem wil ik mijn mooiste parels koesteren tot ik er, wel laat ons zeggen, misschien eens een jaar in zou passen?

Al jaren ben ik moed aan het verzamelen om mezelf in een jumpsuit te hijsen. Mijn peervormige lijf helpt me daar niet echt, alle winkelexemplaren die ik tot nu toe paste waren werkelijk géén zicht. Zelfmaak to the rescue, dat denk ik al jaren. Al die tijd staat er ook ieder jaar wel een of ander patroon voor in LMV. Evenveel jaar nam ik mijn maten, nam het patroon over en één keer werd zelfs de schaar in de stof gezet, om telkens te eindigen met een versie voor dochterlief. Niet dat het kind klaagt, maar ik vond dat het stilaan tijd was om daar verandering in te brengen.

Toen het Gestikte Wijven weekend eraan kwam - ondertussen al zolang geleden dat ik dringend toe ben aan een terugkomdag - had ik een voor mijn doen kort verlanglijstje; twee testjurkjes, wat pyjama's en een jumpsuit voor mezelf. Oh. En misschien links en rechts nog wat klusjes van de ufo stapel, maar dat was voor 'als ik me zou vervelen' - zin voor realisme is nog steeds een werkpuntje, ik onthoud het voor 2024 of zo #schaterlach. Wispelturig als ik ben, koos ik niet voor een van de reeds uitgeknipte patronen - alsof ik nu nog weet hoeveel ik woog of wat mijn maten waren op het moment dat ik ze uittekende, geen idee of ik er zelfs nog in zou passen of niet - maar voor een patroon dat ik toevallig tegenkwam; de Sallie van Closet Case Files. Hoewel de jurk me ook plezant lijkt, probeerde ik me te focussen op het jumpsuit onderdeel van het patroon.

Dossier gemaakt: Voor één keer begon ik niet roekeloos aan het hele avontuur, zo'n ding vraagt om ettelijke meters stof en die wou ik niet zomaar verknoeien. Ik bekeek zowat elk exemplaar dat ik online vond en las zoveel mogelijk over hoe het patroon 'valt'. Op basis van mijn afmetingen nam ik verschillende maten voor mijn boven- en onderlijf over, met een resultaat dat me prima zit - ♥ voor maattabellen die kloppen!
Ik veranderde niet overdreven veel aan het patroon, er zijn geen nepen die op de foute plaats kunnen zitten, mijn grootste bekommernis wat een bovenlijf dat niet zou passen. Om dat te voorkomen verlengde ik met 6 cm - rekening houdend met mijn lengte van 179cm, dus niet standaard doen als je kleiner bent of een minder lang bovenlijf hebt - en ik vind het nog aan de nipte kant, ik had het mooier gevonden als het iets meer 'bloesde'. Uit voorzorg tekende ik ook wat bij aan de pijpen, maar daar zoomde ik alles terug weg... die zijn nogal lang uitgevallen!
Om het aan- en uittrekken iets makkelijker te maken, naaide ik in het lintje op de hals twee kleine drukknopen. Zo moet ik niet telkens de strik los maken en herknopen, maar moet ik enkel een knoopje lostrekken.





Stof in 2016: 15 in  - 83 uit  (15 gekocht&verwerkt)  - #1in5uit