[Patroontest] One to hug

donderdag 10 december 2015

Geen idee wat naaisters vroeger als ultieme babygeschenkje maakten, maar sinds het verschijnen van Zo Geknipt is dat 23e recept aan een gestage optocht bezig. Het duurde lang voor ik overstag ging - stiekem wijt ik dat aan een gebrek aan kersverse wereldbewoners... of misschien gewoon aan een overvloed aan keuze en een tekort aan tijd ;) - maar eens die hindernis genomen, ging ik enthousiast voor een veelvoud aan 'jas'. Een antwoord op de vraag of ik mijn oog eens over het patroon en de handleiding wou laten gaan, was dan ook vanzelfsprekend. Uiteraard hielp het ik-moet-zondag-een-baby-gaan-vieren-en-ik-maakte-niets gevoel ook wat.

Als je de vrouw achter Mind the Whale ietwat kent, dan wéét je dat het patroon uitbrengen zoals het in het boek staat, geen optie is. Voortaan kun je de versie van het boek als het absolute minimum beschouwen, want ik vermoed dat enkel de plaats van de drukknopen min of meer gelijk bleef, alles wat er rond te vinden is, werd herwerkt. Voortaan omvat het patroon niet één, maar liefst acht maten, uitermate geschikt voor vroege babybezoekers en late vogels, met maat 48 tot 86 kun je werkelijk alle kanten uit.

Iedereen krijgt zijn zin bij One to hug, wil je graag een -snel- basisjasje maken of eentje met wat meer toeters en bellen? Geen probleem! Toen ikzelf de versie met oortjes zag, kon ik me niet bedwingen en was dat het eerste wat op de planning kwam; een kap met oortjes en mouwen mét omslag. Hoewel een versie met een puntkap me ook leutig lijkt, of die kap waar ik zo schoon om vroeg of... Nieuwe wereldbewoners wezen gewaarschuwd, een jasje zal het worden de komende tijd, ik heb nog enkele opties te gaan!

Het patroon loodst je met een uitgebreide handleiding langs alle mogelijke vragen of hindernissen en geeft je heel wat tips over welke stof wanneer te kiezen. Over die stof, daar kan ik ook nog een en ander over zeggen ;). De buitenkant van het jasje, die was oorspronkelijk bestemd voor een jurk voor mezelf. Toen alles geknipt was, bleek het de meest foute beslissing ooit te zijn voor dat patroon - ooit leer ik het, echt - maar ik vond het zonde om het zomaar op de stapel-voor-ooit-eens te gooien. Dus ging de schaar erin ten gunste van dit exemplaar. De stof had zo'n hoog rekpercentage dat ik die eerst verstevigde om de rek eruit te halen. Voor de binnenkant vond ik mijn zin niet in de voorraad - ik wou per se met tricot werken omdat dat iets warmer aanvoelt dan katoen - maar gelukkig werd ik verder geholpen met een streelzacht lapje dat ik met wat tricotine nog wat warmer maakte. Als het een jasje zou zijn dat onmiddellijk moet passen weet ik niet of al die ingrepen het niet te krap zouden maken, maar gelukkig is het een geschenkje voor een stoere prins die er naar alle waarschijnlijkheid in het putje van de winter perfect in zal passen.

Om het pakketje compleet te maken, maakte ik er nog een broek en truitje bij. Mijn oog viel op het Dalton broekje uit La Maison Victor, dat ik in tricot maakte - wegens hou je vast geen katoenen stofjes naar mijn zin in de voorraad. Los daarvan lijkt het me trouwens bewegingsvriendelijker.
Een broek en een jas, dat leek me ook maar niets dus scande ik mijn Pinterest bord af naar een bovenstuk. Mijn oog bleef hangen bij het Charlie Sweatshirt van Shwin and Shwin (gratis patroon, enkel in maat 74). Over hoe de maten vallen, heb ik geen idee want hoe groot/klein die kleertjes allemaal waren, dat heb ik precies verdrongen ;). Ik startte pas met naaien toen de Khadetjes al véél groter waren, dus dat ienemiene naaien vond ik best wel spannend. Welkom lieve Lou, op eenlekker ingeduffeld verkennen van deze wereldbol!