[Kids on tour] Over grijze haren en loslaten

Of ik mijn Khadetjes eens in de strijd wou gooien? Die vraag kreeg ik mijn mailbox binnengegooid en ik zag het onmiddellijk zitten - het concept; een aantal naaiende en bloggende madammen mét kinderen gooien die laatste in de groep, en we op basis van (verlang)lijstjes. Het plezantste deel van de het hele concept kregen jullie al te zien, maar het andere deel... wel, dat is er eentje over grijze haren en loslaten. Ik was vooral vol van "jeuj, iemand anders maakt iets voor mijn Khadetjes". Dat ik ook iets voor iemand anders moest maken, dat vergat ik. Dat het voor een naaiende medemens was, dat werd zelfs verdrongen en zo.

We mochten niet alleen kiezen welk kind we in de strijd gooiden, maar hier en daar werden wat hinten in het rond gegooid. Ik was vrij om te kiezen wat maar -schaterlach- ik kreeg behoorlijk specifieke maten doorgespeeld - denk aan beenlengte, lengte taille/knie, ... - die me een duwtje in de richting van 'broek' gaven. En toen begon het, de zoektocht naar een goed patroon. Enter de grijze haren. Voor mijn Khadetjes weet ik wel wat past, maar een lange smalle, dat heb ik niet in huis. Omdat ze zelf al enkele Zonen09-exemplaren maakte, vielen die patronen af en moest ik verder zoeken. Uiteindelijk maakte ik een patroon dat ik bij haar zag passeren, de Morocco pants.

Wat stof betreft, gingen mijn gedachten alle richtingen uit. Ik zocht maar vond mijn goesting niet en uiteindelijk landde ik terug op aarde. Een simpele, maar mooie lap jeans uit de voorraad werd aangeslegen en om het lijnenspel te benadrukken knipte ik dwars op de draadrichting en gebruikte beide zijden van de stof. Ik koos voor view C, met valse gulp aangezien de ontvanger nog van 'trek-de-broek-gewoon-naar-beneden doet. De maat kiezen was een flinke opdracht, maar uiteindelijk maakte ik de broek op de maat van de heupen, in combinatie met knopenelastiek in de taille. Om mezelf wat uit te dagen - en iets nieuws te leren - koos ik voor de dubbele paspelzakken. Enter nog meer grijze haren want vermeldde ik al dat deze broek richting een andere naaister ging? Niet zomaar eentje, nee nee, eentje die op de technische ladder heel wat treden hoger staat dan ondergetekende. En die verstand heeft van naaien. En kinderen heeft die anatomisch gezien compleet anders ineen zitten dan die van mij. En... naja, ik kan het rijtje quasi eindeloos aanvullen, want - die laatste week - waren er wel wat zenuwen #understatementoftheyear. Zeker toen er een aantal überijverige naaisters actief waren in de fbgroep en foto's van ingepakte kledingsstukken mijn scherm terroriseerden terwijl ondergetekende -uiteraard- nog moest beginnen knippen. Enter een kleurspoelingske.

Ik had kunnen weten dat dat niet zo goed ging aflopen, iets nieuws proberen bij iets dat de deur uitgaat. Er werden enkele krachttermen gebruikt, het tornmes kwam eraan te pas en toen ik klaar was zag ik twee zakken die niet volledig op één lijn stonden. Enter het loslaten - en nog meer grijze haren. Dat eerste werd wel wat in de hand gewerkt door het absolute tijdsgebrek om een nieuw exemplaar te maken. Om makkelijker 'foert' te kunnen zeggen, gooide ik er nog een Billie tegenaan - die Stan gelukkig heel wat beter staat dan dochterlief, ga maar eens kijken!

De hele tour ging gepaard met gemengde gevoelens... toen de eerste mail kwam was ik dolenthousiast, een week voor de uitwisseling was ik een inzinking nabij. De avond zelf kreeg alles een plek en genoot ik van hun plan. In the end ben ik blij dat ze me uit mijn comfortzone geduwd hebben, die twee-madammen-achter-de-schermen!

13/09 - by eva maria |Petrol & Mint
15/09 - sisko by mieke |Stannel
17/09 - Kaatjenaaisels |Van Jansen
20/09 - Leven met Liv |My Minnie Mie
22/09 - Khadetjes |P'tits Monstres

Stashbusten in 2015: 30 in  - 166 uit  (25 gekocht&verwerkt - 4 hergebruikt - 39 verkocht)  - #1in5uit