I travel light -kuchkuch-

Klaar voor mijn meest uitgestelde naaisel ooit? Allé, tenzij er bij het uitmesten van mijn bureau nog wat lijken uit de kast gaan vallen. Dit viel trouwens niet uit de kast of zo... ik had het erg keurig er bovenop gelegd, in de hoop dat ik het ging vergeten.

Het verhaal begint eigenlijk zo; mevrouw Khadetjes ging op weekend. We hebben het over april twee duizend en veertien. Veertien, jawel. Ik keek enorm uit naar een weekend niet werken, geen huishouden, geen jengelende Khadetjes, geen vent, alleen maar plezant gezelschap, grootse naaiplannen, veel stof en veel babbelen. Het enige probleem was dat alle beschikbare valiezen en zo behoorlijk oversized waren voor een weekendje weg. Dus dacht ik in de rapte een Betty te maken, de weekendtas van Swoon. Het patroon én de stofjes werden al in oktober voorzien (dertien, jawel) en bleven liggen, geduldig wachtend.

Zoals wel vaker het geval is, kreeg ik op het laatste moment een 'briljante' ingeving - oké, je hoort het me niet vertellen, maar lees er alstublief een ruime portie sarcasme bij. Ik mat dat allemaal eens  op en besloot dat de dames van Swoon precies niet veel meenemen op weekend... Ik vloog naar het kopiecentrum en kopieerde de boel op 130%, groot genoeg voor mijn basisbenodigdheden ;). Uiteraard klopt de benodigde hoeveelheid stof dan niet meer en werden de plannen -nog maar eens- aangepast. Op zo'n momenten ben ik dankbaar voor mijn hamster-stof-voorraad, ik diepte een perfect passend katoentje uit voor mijn voering. Een van mijn allereerste online stofbestelling ooit.

Ik knipte en verstevigde alles. Ik deed mijn naam madam stevigheid méér dan eer aan. Ik zweer het je, die tas, dat is een monster. Ik gooide tegen de voering S520, in combinatie met canvas stof waartegen ik maar liefst H640 en gewone Decovil bevestigde. Niks zachtheid en lieflijkheid, een burcht of iets in die aard is treffender. Ik streek erop los als een onnozelaar, en stilaan sloop de twijfel binnen... zou ik niet wat aan het overdrijven zijn? -ahum, over het understatement van het jaar gesproken-. De twijfel veranderde in wanhoop - stik dat maar eens met een gewoon machientje -, ik gooide de boel bovenop de kast en schooide een weekendtas van mijn moeder af.

Verdringen kostte me geen enkele moeite, tot mijn opruimactie van een tijdje geleden. Zelfs toen had ik zin om de boel te laten liggen, maar het gevoel van verspilling won het van mijn gemakzucht... Ik kan je zeggen dat het bloed, zweet en tranen gekost heeft. Zowel het stikken - misschien ietsiepietsie overdreven met de versteviging -, als het vinden van fournituren voor dit monster. Verre van een naaisel waar ik super trots op ben of dat afgewerkt is naar mijn zin, maar ik presenteer jullie Madam Betty. Net op tijd voor de Ge(s)tikte Wijven editie 2015. #applausvoormezelf #danku ;)

Om maar aan te tonen dat ik wellicht ietwat overdreven heb bij het vergroten van het patroon #kuch

Stashbusten in 2015:  20  in  -  96  uit  (9 gekocht&verwerkt - 1 hergebruikt - 35 verkocht)  - #1in4uit