Nadat haar broer voorzien werd van een omkeerbare trui, bereikte een kleine kortsluiting het niet-zo-engelachtige-brein van het jongste Khadetje. Dat wilde ze ook. En wel onmiddellijk. Deze boodschap werd me meegedeeld op krijsende, bevelende toon door de kleuterpuber die zo onderhand tegen het plafond hing van puur ongeduld. Ain't gonna happen, zei mevrouw Khadetjes - hoewel de stof én het patroon al klaar lag, soms gaat het om het principe, nietwaar?
 |
| Stof: Little Tiger (Lillestoff) - Patroon: Ole van Zonen09 |
Een explosie van het aantal broeken in de kast deed mijn principes in mijn gezicht ontploffen; echt veel truien heeft het kind niet in haar kast. Een dochter-09-ole drong zich op, liefst op korte termijn en in iets grotere oplage. Om proef te draaien, diepte ik een beginperiode lapje uit de kast dat nét groot genoeg bleek te zijn - nét groot genoeg in de zin van: al wat overblijft zijn twee vierkantjes van 20x20cm. Ideaal dus. Diezelfde voorraad bevatte een lap oranje voor de voering, niet perfect dezelfde tint, maar goed genoeg - u denkt toch niet dat die 'poezen' ooit aan de binnenkant zullen zitten? Ik namelijk niet.
In mijn hoofd zat "Ole, makkie" maar in praktijk bleek het parcours nogal hobbelig te zijn - en eigenlijk is dat hét understatement van het jaar. Het was even geleden dat ik nog genaaid had, en dat vertaalde zich in een rits stommiteiten - kan iemand mij vertellen hoe ik er maar liefst een keer of zeven in geslaagd ben de mouwen met een twist vast te naaien? Om maar te zeggen dat het hier ook niet altijd prima verloopt ;). Niets dat niet kon opgelost worden met wat geduld, tornen en zelfs naaien-met-de-hand. Oh boy, dàt is beslist niet voor herhaling vatbaar. De Ole daarentegen, daar komt er nog eentje van. Of misschien zelfs twee.
Dossier "gemaakt" - Standaard 116 (= confectiemaat), zonder aanpassingen. Aangezien het om een proefmodel/kastvulling ging, deed ik geen moeite om knoopsgaten te maken en gebruikte ik (metalen) drukknopen die ik per twee bevestigde. Om het geheel wat te breken - en de niet doorlopende print wat te verdoezelen-, knipte ik een strook boordstof van 3cm breed, die ik tussen het voorpand en het knopenpad stikte - ik vond geen elastische paspel naar mijn zin, durfde het niet te riskeren met gewone paspel maar eigenlijk was een dunne tricot een beter idee geweest.
Over de foto's... ik ga niet zeuren over het weer, of over het licht of over de dochter
die géén zin had om stil te staan. Het is wat het is, een beetje wazig en al. Maar
jullie zijn lief en doen alsof jullie dat niet opgevallen is, spreken we dat af?
Stand van het stashbusten: 7 uit - 0 in - 2 gekocht&verwerkt - 1 gerecycleerd
Grappig om te lezen dat ik niet alleen regelmatig iets moet los doen ;-) en de wazige foto's zonder de glimlach van je dochter nemen we er graag bij.
BeantwoordenVerwijderenIk sluit me helemaal bij je dochter aan, heel begrijpelijk dat dit NU in haar kast moest, of eigenlijk op haar, want hij zal niet veel kast zien denk ik de komende weken.
BeantwoordenVerwijderenWat heb je dat weer mooi gemaakt én leuk verteld!
BeantwoordenVerwijderenOoh mooi! die staat hier ook op de planning, zowel voor zoon 2 en de dochter. Neem je hiervoor best sweaterstof in combinatie met een dunne tricot of beter 2 dunne tricots? Die bevelende toon komt hier ook al eens boven en heeft bij mij ook wel hetzelfde effect :-)
BeantwoordenVerwijderenTwee dunne tricots zou ik zeker niet doen... Dit is een gewone en een eerder dunne en ik vond mijn vorige versie (gewone en dikke tricot) veel fijner om te werken. De volgende exemplaren zijn sweaterstof met tricot.
VerwijderenBlij te lezen dat ik niet afwijkend reageer op bevelende toontjes ;)
Leuk, ik ben momenteel ook in een tricot-roes! Dezelfde Ole ligt hier in drie(!)voud geknipt klaar!! :-) :-)
BeantwoordenVerwijderen:). Hier nog twee, met stof voor een derde onderweg.
VerwijderenIk lees ... er is er daar eentje heel content met haar poezen Ole !
BeantwoordenVerwijderenGij kunt goed lezen ;)
VerwijderenEen leukerd! Ik sta in charlie-modus ;)
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi!
BeantwoordenVerwijderen't Zal wel zijn dat ze dat direct wilde :-)
heerlijk geschreven!
BeantwoordenVerwijderenik ben de laatste tijd zo moe dat ik toch geen enkele foto scherp zie. Voor mij is die zo scherp als iets dus :D
BeantwoordenVerwijderenDochter is vast blij met de trui en de poezemienen erop!
Een mouw met een twist vastnaaien? Dat wil ik wel eens zien! :D
BeantwoordenVerwijderenEwel, ik denk wel dat ik dat op zijn minst nog een keertje kan herhalen ;)
VerwijderenDeal! Prachtige Olé voor je engelachtige dochter met kleuterkuren. Foto's wazig???? Maar neen gij ik kan die poezen super duidelijk zien!
BeantwoordenVerwijderenBESLUIT: kids content en de mama ook :)
BeantwoordenVerwijderenHet is een zalige versie.
Ik vind ze leuk en ik ben er zeker van dat je kleuterdochter met al haar streken dat ook wel vindt! :-)
BeantwoordenVerwijderenZe is weer gesteld den bengel :)
BeantwoordenVerwijderenKleuterpuberkuren..hihi, Schone olé!
BeantwoordenVerwijderenha, dat met die mouwen had ik ook voor... En ik kan me voorstellen dat de andere kant niet veel daglicht zal zien!
BeantwoordenVerwijderenOef :)
VerwijderenWat een mooie fotootjes ;-)
BeantwoordenVerwijderenLeuke blogpost met wel heel veel herkenbare situaties!
Jouw 'duiveltje' is er dan toch maar in haar opzet geslaagd een prachtige olé te bemachtigen!
*klapt in de handen voor het naaien met de hand!* :-) En nee, die poezen geraken nooit aan de binnenkant of het is dat ze het verkeerd heeft uitgetrokken. Schoon wi!
BeantwoordenVerwijderenStoer, wat een leukerd!
BeantwoordenVerwijderen