Helemaal verkocht

Stof: Houses Brown (Kokka) van bij Stoffen van Leuven - Stof voering: Keep it sassy turkoois (Moda) van bij Sjiekebiele
Patroon: Dottie Vintage Bag van Swoon Patterns

Hélemaal verkocht ben ik aan dit schattige zakje... Maar zoals alle goede verhalen, begint het veel vroeger ;)

Het is op school de gewoonte dat Jules, de kindervriend van een aanzienlijk aantal kleuterklassen, mag komen logeren als er een kindje jarig is. Jeuj, wie zit daar nu niet op te wachten in de ochtendspits, nog een lijveke om aan te kleden. Uiteraard is Jules een zeer graag geziene gast. De voorbije maanden had ik hem al een aantal keer zien passeren met een plastieken zakje - en ik hoop echt dat je de rillingen van dat vieze woord over mijn rug voelt. Een plastieken zakske. Omdat elke reden goed is om te naaien - en ik helemaal geen overvolle verlanglijst heb - dacht ik vlug een valiesje in elkaar te flansen.

Het patroon is van Swoon Patterns en is eigenlijk een handtas. Ik zag er ook een 'koffertje' in peuterformaat in... Het model is ruim voor een handtas, dus vermoedelijk passeert die hier binnenkort nog eens de revue. Gezien mijn stevigheidsnormen was het weer wat zoeken, maar de combinatie van Decovil light en H630 (voor de zachtheid) viel hier goed in de smaak. Het is dan ook een groot voordeel dat je de tas niet moet keren; je maakt de tas in buitenstof en de voering apart en die bevestig je aan de ritsopening aan elkaar. Er komen dan nog enkele handsteekjes aan te pas om alles goed vast te naaien, maar gezien de schattigheid van dit tasje, nam ik dat er graag bij!

Zowel aan de buitenkant als aan de binnenkant kwam er een label in flock, het gemak waarmee je die dingen kunt bevestigen en personaliseren is wat verslavend...

Om de huisjesstof wat te breken, koos ik voor paspel in een opvallend kleurtje. Het stofje hiervoor kocht ik op mijn eerste stoffenspektakel, maar bij het voorwassen ging er iets verkeerd en was de stof helemaal gevlekt. Mijn moeder zag dat en ging het eens oplossen... Als ik je nu vertel dat het stofje oorspronkelijk groen was, dan weet je genoeg zeker? Soit, het was de perfecte kleur voor dit projectje.
Als ik zelf paspel maak voor tassen - ik ben nogal gemakzuchtig, dus meestal koop ik dat eigenlijk - dan gebruik ik daar synthetisch metserskoord voor, geen kans op krimpen en dikker dan macramékoord. Het bevestigen van de paspel en de verschillende delen van de tas aan elkaar vaststikken ging goed - dankzij de Decovil; stoffen die verstevigd zijn met S520 zijn zo stevig dat ik ze niet goed kan manipuleren om rondingen mooi te maken.

Voor de handvatten gebruikte ik geen stof maar tassenband - net iets makkelijker proper te houden bij vele kinderhandjes. Om ze wat vrolijker te maken, doorstikte ik ze een aantal keer. Ik zag het trucje bij haar, maar koos zelf voor cordonnet om het stiksel wat opvallender te maken. Recht stikken lukt me ondertussen wel, maar ik hou zo van die gebogen lijnen dat ik het niet kan laten en daarvoor ging.

En zo ging Jules mét garderobe - nee, niet door mijzelf, daar heb ik even mijn bekomst van - naar school. Da's nogal wat anders dan een plastieken zakske... ook klaspoppen reizen graag in stijl ;)
Aan de zak hing nog een kaartje; een laatste dank je wel aan juf Martine voor alle goede zorgen. Het idee is compleet en to-taal gepikt van Meneertje Ot - ga zien wat een leuke labels die allemaal uit haar mouw schudt!