Heilige familie op peuterformaat

Wie hier meeleest, zal wellicht al doorhebben dat ik graag goed georganiseerd ben - het is sterker dan mezelf, ik ben een controlefreakske dat de chaos in het hoofd wat moet compenseren. Als ik deadlines heb, kan dat twee kanten uit: ofwel ben ik een eeuwigheid op voorhand klaar ofwel ben ik tot de laatste minuut bezig.

Deze keer was ik goed op tijd... Ons kleinste Khadetjes zwaait binnenkort af, de instapklas is voltooid verleden tijd voor ten Khadetjeshuize. Vanaf januari hebben we twee kleuters in huis - o boy. De juf van de instapklas is werkelijk een gouden juf. Ze verrichte al wonderen met ons oudste, en diezelfde kunsten herhaalde ze dit jaar vlotjes. Voor die wonderen wou ik haar graag een bedankje geven, dus vroeg ik haar op de man af waarmee ik haar naaisgewijs een plezier kon doen. In mijn hoofd zag ik vrolijke vlaggenlijntjes, nieuwe kussentjes voor in de hoekjes, verjaardagskronen, mini-schortjes, ... ik naaide het allemaal. Juf Martine ging erover nadenken...

De dag-na-de-vraag wist ze het al: "Graag Jozef & Maria verkleedkleren". En alsof dat nog niet genoeg was, volgde het verzoek "Zo simpel mogelijk". Brr, de dooddoener van alle creativiteit. Ik liet het even op me inwerken en herpakte me. Simpel kon ik verstaan, je kunt geen 20 kinderen veertig keer in en uit dat gevalletje helpen, dus simpel zou het worden. Maar het moest ook mooi zijn. Neh.
Google-mijn-vriend-in-radeloze-gevallen hielp me aan een schitterende kerststal in vilt. Ik gebruikte Jozef & Maria om er een broche mee te maken - dat idee werd even snel verworpen als ik erop kwam, peuters en brochespelden leek me niet zo'n goed idee. Wat een ienemiene priegelwerkje, maar ik ben heel tevreden met de figuurtjes.

Ik maakte twee manteltjes, allebei uit stofjes die ik liggen had. Vraag me geen patroon, ik heb er geen. Mijn Khadetjes is de grootste van de klas, dus ging ik ervan uit dat als het haar past, alle andere kindjes er ook in kunnen. Ik nam een patroontje van een a lijn jurkje, legde dat op mijn stof en knipte er ruim rond, waarbij ik de mouwen aanknipte. Het voorpand gaf ik een overslag van 8 cm. En dat is het... twee simpele stofjes, geen poespas - Maria kreeg wel een wit stukje 'jurk' en een lintje, meneer Khadetjes vond dat wit noodzakelijk. Om het ietwat speelser en steviger te maken, stikte ik alle naden door met een siersteek in een contrasterend kleurtje. Achteraf beschouwd ben ik langer bezig geweest met de vilten figuurtjes dan met de manteltjes op zich.

De dooddoener - zo eenvoudig mogelijk, remember - zorgde ervoor dat ik velcro gebruikte. Uit de rommelbak kwam een plakbare soort, vijf minuten later sloot het ding. Dochterlief werd gesommeerd om het manteltje een aantal keer aan en uit te doen, het slaagde voor de test. Gebruiksgemak: check. Vanuit diezelfde gedachte zijn het ook driekwartmouwtjes geworden - dan zijn ze voor niemand te lang - en komt het manteltje ongeveer tot aan de knie. De manteltjes werden ingepakt en op school afgeleverd. Juf Martine was content, heel content - de eerste dag lagen ze aan de deur, om ze aan iedereen te tonen ;) - dus madam Khadetjes ook. Het doet me nog veel meer plezier om ze al de hele week aan de haak te zien hangen, veelvuldig gemolesteerd gedragen door klein peutergeweld.