Sjakosjperiment

Ge zijt een beetje van de koppige soort - check
Ge kunt een beeken naaien maar tijd om les te volgen heb je niet - check
Ge foefelt dus een beetje en vloekt af en toe heel de buurt bijeen - check
Ge steekt iets in uwen kop en dan moet dat eruit - check
Ge wilt een sjakosj maken maar ge vindt geen patroon dat u aanstaat - check

Oké, nu mag je beginnen lachen, want den deezen ging dat eens zelf tekenen... Gewapend met potlood en papier ging ik aan de slag - vermoedelijk ging ik in die tijd wel een schoon patroon gevonden hebben, maar soit. Ik had in het achterhoofd een schoon, stevig stofje dat ik hiervoor uit de kast opdiepte en olijk met de schaar te lijf ging.

Stof: canvas van In den Beer

Na wat prutsen en foefelen komt het volgende van onder de machine. Dat kan er mee door, maar daar moet nog een rits in - ahja, want dat zit zo in de kop en zo moet het eruit.

Men neme aldus een rits en twee kapotte naalden later is er een handtasje met rits. Een verzonken exemplaar dan nog wel - hoe ik zo schoon kan benoemen, zie noot onderaan. Hoe ik dat gedaan heb, ik kan het niet meer zeggen. Maar ze zit erin, ze gaat zelfs open en dicht.



Niet helemaal zoals ze in het koppeke zat, maar leuk genoeg! En eigenlijk ook wel schattig.
Maar er ontbrak precies nog iets. Om het wat op te vrolijken, tekende ik een naar haar voorbeeld een bloem, knipte die uit in vilt, doorstikte die, en met een schoon knoopje erbij was het plots af.

 

Na deze bevalling rij ik naar de boekhandel om een paar nieuwe boekjes te kopen voor de Khadetjes - ik geef het toe, wel een beetje trots op mijn eerste 'echte' handtasje. In het rek zie ik daar 'Zo geknipt' liggen en ik neem het boek mee. Als ik het boek thuis doorblader, krijg ik werkelijk een enorme lachbui. De helft van mijn struikelblokken staat daar zo ongelooflijk schoon in uitgelegd dat ik mezelf heel wat miserie ging gespaard hebben als dat boek vroeger binnen was geweest... Nu alleen tijd vinden om het eens goed te doorspitten ;)