Over uitstelgedrag

... daar kan ik hele boeken over volschrijven.
Mijn hoofd zit zo vol ideeën, dat ik gewoon de tijd niet heb om ze allemaal los te laten. En dan moet ik kiezen, wat eerst te doen. En tegelijk zoveel andere gedachten opbergen tot ooit-eens-een-keer of leuk-voor-iemand-anders.

Met kleertjes maken voor de kleine khadetjes ben ik goed vertrokken. Nog wat beginnersfouten, maar in mijn hoofd zit al een volledige lente & zomercollectie. Voor mezelf liggen tientallen patroontjes klaar, de stofjes en het garen liggen ook in huis... alleen komt het er niet van. Iedere keer als ik denk 'nu is het hèt moment' floept een nieuw idee door mijn hoofd en geef ik eraan toe. Uitstellen, je kent het misschien wel?

Zo dacht ik gisteren dat de 'kop' van mijn blog er maar triestig uitziet. Niet dat er iets mis is met een schoon lettertje, maar het is een beetje een aanfluiting van mijn lettergekte. Met een goed hard potloodje in de hand ging ik aan het tekenen, het kalkpapier vloog in het rond, verschillende letters zagen het daglicht en vijf versies later kwam ik tot:

Ik loop wat op de zaken voorop... het was eigenlijk een zwart/wit ontwerpje. Met de pc werd het van vrolijke kleurtjes voorzien, nu moet ik alleen nog kiezen welke de 'definitieve' worden - maar daar moet wat tijd over gaan.
Helemaal tevreden ben ik nog niet, dus wellicht wordt dit ooit-wel-nog-eens herwerkt. Een net iets ander bochtje hier, wat dikker daar, ... pietepeuterig werk waar het einde zoek is. Het is wat het (nu) is en terwijl je dit leest, zoek ik al dat patroonpapier voor een rokje voor mezelf ;)